AF 💫

AF - ep.14

💫

Asaf Şanlıoğlu

Gözlerimin önünde ellerimden kayıp yere düştüğünde kan beynime sıçramıştı.
Asım arkamdan gelmiş ve Afra'nın düşen başını tutmuştu.

Ayağa kalkıp odaya fırladım.

"Ne yaptın ona?!!" diye kendimi tutamayıp bağırdığımda o da ayaklandı ve şaşkınlıkla odadan dışarı çıktı.

"Ona sadece gerçekleri anlattım,"

"Ne gerçeği?"

Asiye Teyze doktoru çoktan aramıştı. Asım hala Afra'yı tutuyordu.
Eğilip onu kucağıma aldım.

"Her şeyi oğlum. Hilal hakkında bilmediğiniz çok şey var."

"Ne diyorsun ya?"

Benimle beraber Afra'ın odasına çıktı ve her şeyi tek tek anlattı. Ben de şaşkına dönmüştüm.
Tüm o yalnız hayatı bir hiç uğruna mı yaşamıştı?

Gerçek olduğunu nerden biliyordu?

"Birazdan Havva gelecek. Her şeyi açıkça anlatmak istediğini söyledi. "

"Baba, ben de ondan öğrendim birçok şeyi. Ona neden güveneyim?"

"Bu sefer ben rica ettim."

Bir şey demeden Afra'ya döndüm. Yüzü kireç gibi olmuştu. Dudaklarındaki kan çekilmişti sanki. Son 2 gündür kendindeydi ama yolunda giden bir şey yoktu.

Sakin bi hayatımız olmayacağını biliyorduk fakat sadece 2 günde çok şey yaşamıştık.

Onun hayatında gerçeklerin sayısı giderek azalırken hayatındaki tek gerçek olarak kalabilmeyi diledim. Tüm her şey bittiğinde, sular çekilip şehir ortaya çıktığında dimdik ve el ele kalmak istiyordum.

Sadece o ve ben olsam bile bana yeterdi.

Nefes alıyordu. Fakat bilinci kapalıydı.

Babam kapı çaldığınd aşağı indi. Doktor gelmişti.

Gerekli muayeneyi yaparken babam mırıldandı.

"Bana Faruk'un emanetiydi oğlum. Öldüğünü duyduğumda yıkılmıştım. Ne kadar kötü bir dost olduğumu düşünüp sürekli kendimi suçlayarak geçirdim yıllarımı. "

Duraksadı ve derin bir nefes aldı. Sanki nefesinde gerçek bir titreme ve acı vardı.

"O öldüğü için sana bu işin peşini bırakmanı söyledim Asaf. Eline hiçbir şey geçmeyecekti çünkü. Ben de kendi babamı ifşa edemeyecek kadar aptal bi adamdım."

O sırada doktor çantasından bir serum çıkardı ve koluna serumu taktı.

"Bugün hiç bir şey yedi mi Asaf Bey?"

Düşündüm.. sabah kahvaltı tabağını mutfaktan almayı unutmuştu. Sonrasında ise kavga etmiştik.
Yememiş olabilirdi.
Öğlen geldiğimde de yeni uyanmış gibiydi. Ve karnı aç halde neleri sırtlanmak zorunda kalmıştı.