💫
Hikayenin başladığı yer bir çöplük değil, okul sıralarıydı.
Sınıfa yeni gelen bir kızın tek başına oturan oğlan çocuğu dikkatini çekmişti. Onun yanına oturdu, tanıştı.
Oğlan şaşırmıştı. Tüm sınıf onunla inek, asosyal, insan değil diye dalga geçerken sınıfın yeni gözdesi onun yanına oturmuştu.
Başka kimseyle tanışma tenezzülünde bulunmamıştı kız. Sadece bir kişiyi tanımak istiyordu.
Her ders ona bir şeyler soruyor, her tenefüs onu dışarı çıkarmaya çabalıyordu.
Neşesi, oğlanı büyülemişti. Fakat çekingen bir çocuktu, bir türlü sorduğu sorulara açıkça cevap veremiyordu.
Günlerce çabalayan kız asla pes etmedi.
Ve bir gün okul çıkışı onu kütüphaneye götürmeye ikna etti.
Karşısındaki kişi daha önce tenefüse bile çıkmayan biriydi. Kütüphane iyi bir seçenek olabilirdi.
Çocuk da o gün kendine söz vermişti, hoşlandığı kız nereye isterse gidecekti.
Kütüphaneye gittiler beraber. Kız, başını yerden kaldırmayan o çocuğun başını dimdik tutabilmek için her şeyi yapacağına söz vermişti.
Ve yaptı.
Günler günleri, haftalar haftaları, aylar ayları kovaladı.
Beraber bir sürü kitap okudular. Fakat bir kitapta takılı kaldılar.
İkisi de birbirinden hoşlanıyordu.
Hiçbir duygusunu belli edemeyen oğlan, her şeye geç kalmaktan korkmaya başlamıştı.
Kitap ile duygularını anlatmaya başlamışlardı.
Ayrı düşseler bile eninde sonunda hikayeleri beraber yazılmıştı. İkisi de bunu biliyor ve hissediyordu.
Beraber kitap aldılar, defter aldılar. Duygularını defterlere yazmaya başladılar.
Sonraki süreçte ailelerinin aslında aynı camiadan olduklarını öğrendiklerinde daha sık görüşmeye başladılar.
Artık oğlan, kendine güvenen bir delikanlı olmuştu. Annesi ve babası durumdan oldukça memnundu.
Fakat bir gün oğlan öğrenmemesi gereken şeylere şahit olmuştu. Dedesiyle vakit geçirmek için ona sürpriz yapacaktı fakat tahmin edemediği misafirler vardı.
Kızın tehlikede olduğunu düşündü.
Geç kalmak istemiyordu, onu kaybetmek de istemiyordu.
Dedesinin arabasına binip hızla ilerlemeye çalıştı.
Her şey orda oldu.
Tahmin edemediği bir diğer şey arabaydı. Hızlı bi çarpışma gerçekleşti.
Bir kolu ezilmiş, bileği çıkmış ve birçok yara almıştı.
Gidemedi.
YOU ARE READING
AF 💫
General Fiction💐 Kaybolan anıların hatırlanması için bazen büyük şeylerin yaşanması gerekmez. Zihnin kendini kapatışını açabilmek için büyük çabalara girmeye de gerek yoktur. Zihin ve kalp ortak bir karara vardıklarında, beraber açılırlar. Anılar ve hisler işte o...
