AF 💫

AF - ep.07

💫

"Neden hala Asım'ı eve almıyor anlamıyorum. Altı üstü geçmiş olsun çikolatası ve çiçeği getireceğini söylemişti."

Asiye Teyze, ben patatesleri soyarken söylediklerime kıkırdamış ve eliyle boşver işareti yapmıştı.

"Ben de anlamadım yavrum. Normalde Asım eve ayda yılda bir gelir, şimdi her gün evinde ve buraya gelmenin yolunu gözlüyor. Ne hassa artık." dediğinde patatesi bırakıp ona döndüm.

"Zaten iyileştim artık. Neyse ya, yarın tekrar işe başlayabileceğimi söylemişti. Belki giderken görürüm."

Evden kovulup tekrar geldiğim günün üstünden 3 gün geçmişti.
Zaman, kum saatindeki kumların düşmesi için verilen deliğin darlığından nasibini almışçasına yavaş geçmişti.

Asaf, çoğunlukla eve gece geç saatlerde geliyordu. Yeliz'in aldığını düşündüğü dosya medyaya verilmiş ve uğraşması gereken çok mesele olmuştu.

Yeliz'in bunu kimin için yaptığını bulamamıştı sadece.

Onu çok görmüyordum bu 3 günde. Evde sıkıntıdan patlamak üzereydim.

Çalışma odası hep açıktı ve ben öylesine aldığım kitabı bugün bitirip yerine koymuştum. Klasik bir polisiye romanıydı ama biraz ağır ilerlemiş ve nihayetinde bitmişti.

Yemek için bir şeyler hazırlamamız Asiye Teyzeyle bittiği zaman o odaya tekrar çıkıp okumak için çatladığım kitabı okuyacaktım.

Hazır Asaf eve geç geliyorken bakmayı aklıma koymuştum.

"Ben biraz odama çıkacağım Asiye Teyze," diyip mutfaktan çıktım. Akşam olmak üzereydi.

Merdivenleri çıkıyorken telefonuma gelen mesajla duraksadım ve cebimden telefonumu çıkardım.

Asaf'tan gelen mesaj, şaşırılmaması gereken bir şekilde midemim birazcık kasılmasına neden olmuştu. Mesajı okumadan böyle hissediyordum çünkü 3 gündür adam akıllı görmemiştim, hatta mesajlaşmamıştık bile.

Özlemiş miydim ne?

"Akşama maskeli bir baloya katılacağız, eve göndereceğim kıyafetle 8de hazır ol."

Neydi bu şimdi? Onun için meşgul geçen 3 günün ardından kutlama falan mı yapıyordu? İyi de neden ben de katılıyordum ki buna?

Beni bilen tek kişi olan Asım'dan bile esirgerken nerden çıkmıştı?

"Katılacağız?" yazıp yolladığımda yönümü değiştirmek zorunda kalmıştım.

O kitaba ulaşmak istiyordum. Ama evrenin bana gönderdiği 'kitabı okuma' mesajı da pek dinleyeceğim türden değildi.

Yarın tekrar deneyecektim şansımı.

Aşağı indim ve mutfağa tekrar girdim.

"Asım Belası güzel bir teklif sundu ve ben de kabul ettim. Geldiğinde görürsün. "

Asım Belası mı? Abisine cidden bela olarak mı sesleniyordu?

Yani, bi nevi bela sayılırdı Asaf için. Ama yine de abisi değil miydi?