POV JA
Ujrzałam twarz Legolasa. Spojrzałam się na niego morderczym wzrokiem. Ujrzałam jednak jego śliczne zapłakane oczy.
- Płakałeś! - Podeszłam do niego i przytuliłam. - Nie wiem co teraz o mnie myślisz, ale nie umiem żyć bez Ciebie, cokolwiek byś mi nie powiedział jakkolwiek byś mnie nie zranił po prostu nie umiem, jest nam przeznaczone być razem. -Szepnęłam.
- Laurindie, chcę żebyś wiedziała, że to co mówiłem, to nie była prawda, kocha cię najbardziej na świecie i chcę być z tobą, jeśli dasz mi taką szansę.
- Legolas! - Krzyknęłam. - Czy ty jesteś głuchy!?Oczywiście, że chce być z tobą. - Książę delikatnie pocałował mnie w usta, a ja odwzajemniłam pocałunek. - Przepraszam. - Legolas otarł z mojego policzka łzę i mocno przytulił. Po całym dniu spędzonym z Legolasem w Lorien musieliśmy wrócić do Mrocznej Puszczy. Cieszę się, że znów jesteśmy razem, ma nadzieję, że już nigdy się nie pokłócimy, nie zniosę znowu takiej rozłąki...
_________________________________________________________________
Wiem że krótkie, ale mam mało czasu. Mam nadzieję, że się podoba 🙂
________________________________________________________________
YOU ARE READING
Ty i Legolas...
FanfictionJesteś piękną córką Galadriel i Cerborna. Wyjeżdżasz na wakacje do Mrocznej Puszczy. Jeszcze nie wiesz że spotkasz tam miłość swojego życia...
