5 -PARAZİT-

1.4K 125 8
                                    

                                    *****Korkunç bir çaresizlik her geçen gün bütün benliğimi ele geçirirken bunca yükün altından nasıl kalkacağımı bilmiyordum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

                                    *****
Korkunç bir çaresizlik her geçen gün bütün benliğimi ele geçirirken bunca yükün altından nasıl kalkacağımı bilmiyordum. Çıkış yolu için ufacık bir ışık huzmesi yakalamışken, şimdi bir de bu belayı savurmak için uğraşmam gerekecekti. Bu kadar güçlü olduğumdan emin değildim. O ışık huzmesinin de beni gerçekten aydınlığa ulaştırıp ulaştırmayacağı muammaydı. Ne olacaktı peki? Anlaşma metnine ulaştıktan ve anlaşmayı hukuki süreçleri tamamlayıp iptal ettikten sonra ne olacaktı? Bu evde daha fazla barınabilecek miydim? Ailemin tepkilerine daha fazla sığınabilecek miydim? Babamın; yaptıklarımdan sonra beni anlayışla karşılamayacağından adımın Elfida olduğu kadar eminken durup düşündüm bir süre. Gerçekten bu işi yapmak isteyip istemediğimi düşündüm. Yoktu ki başka gidecek yerim. Destek alabileceğim, birkaç gün belki ay beni idare etmesini isteyeceğim, eğitimimi tamamladıktan sonra kendi başımın çaresine bakabileceğimi söyleyebileceğim hiç kimsem yoktu. Başımdaki örtümü sıkıntıyla çıkarıp yatağımın üstüne çöktüm.

Aylin geldi aklıma. Belki de bu anlaşma feshini sağladıktan sonraki süreci Aylin'in öğrenci evinde, gündüz okula gidip akşam bir kafede çalışarak atlatabilirdim. Ya da babamın kiminle dahi olduğunu bilmediğim evlilik teklifini kabul edip yapacağım şeyden ötürü babamın azabından korunabilirdim. Ya da bütün bu çabalardan vazgeçip, her şeyi olduğu gibi kabullenerek hayatıma kaldığım yerden devam edebilirdim.

Hayır, hayır, hayır!

Direkt sildim bu düşünceleri aklımdan. Her kim olursa olsun bu teklifi kabul etmeyecektim. Özgürlüğümü elime almak için bunca çileyi çektikten sonra kendimi bir başka prangaya vurmayacaktım.

Aylin'le konuşurdum. Eğer bir ev arkadaşına ihtiyacı yoksa da bir öğrenci yurduna yerleşip okuldan arda kalan zamanlarımda da çalışarak hayatımı idame ettirebilirdim. Biriktirmiş olduğum harçlıklarımı eğer iki gündür görüştüğüm avukata vermek zorunda kalmazsam beni birkaç ay idare bile edebilirdi.

Oturduğum yerden kalkıp biraz önce düşündüklerimi içten içe yorumlayarak üstümü değişip çalışma masama oturdum. Bu dönemin başından beri tuttuğum tüm derslerin notlarını temize çekip, bu sıkıntılı süreçte bana yardım etmeyi kabul eden avukata verecektim. Bu birkaç günümü alacaktı fakat değil birkaç gün birkaç yıl bile sürse bana sağlayacağı destekten ötürü gözüme bile gelmezdi. Bir yandan ders notlarını çıkarıp bir yandan düşünürken hukuk fakültesini bitirip avukatlık yapan birinin bilgisayar mühendisliği bölümünde ne işi olduğunu sorguladım içten içe. Birbirinden apayrı iki bölüm. Birbirini destekleyen, besleyen hiçbir yanı yokken, meslek sahibi birinin bu zor derslere ne için göğüs gerdiğine anlam yükleyemedim. İnsanların hayatlarında sahiden de anlam verilemeyen çok fazla kopukluk vardı ve ben kendi hayatımın derdine düştüğümden çok fazla uğraşmadım bu ayrıntıyla. Gece yarılarına kadar çıkardığım notları, elimin uyuştuğunu fark edince bırakmak zorunda kaldım. Yatağıma geçip uyumadan önce odamın penceresine yönelip temiz hava almak istedim. Üzerimdeki sweatshirtümün kapüşonuyla saçlarımı örtüp gecenin karanlığına uzatınca başımı bedenim bu değişikliğe gevşeyerek tepki verdi. Doğa insanıydım ben, her seferinde buna şahit oluyordum. Odamın önünde uzanan karanlık ormanı birkaç dakika izleyip tam içeri girmek için yöneleceğim sıra yolun hemen kenarına park edilmiş arabayı gördüm. Gri araba gecenin karasında çok seçilmese de oradaydı. Kaşlarım çatıldı istemsiz ve arabaya yaslanmış adamla onca kata rağmen göz göze geldik. Bu kadar yükseklikten mümkün değildi belki ama korkumdan adamın göz bebeklerini gördüğümden neredeyse emindim. Hızla geri çekildim ve hırsla pencereyi kapatıp güneşliği çektim. O sıra çalışma masamın üzerindeki telefonum titredi.

ELFİDAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin