POV Maartje
'Hier is de telefoon, ik wil het zo snel mogelijk terug', zegt een vrouw pissig. 'Dankje'. Shit, uhm telefoon nummer. Ik weet het wel. Geduld. 'Maartje, je weet hem niet he?'. 'Jawel, geef me tijd. Ik kan dit. Justin lacht me uit. '06, uhm 0643.... JA ik weet het'. Ik toets het nummer in.
De telefoon gaat 5 keer over. Dan word er opgenomen. 'Met Marjan', hoor ik een stem zeggen. Een stem die ik altijd mooi heb gevonden. 'MAM! IK BEN HET, MAARTJE! Ik ben in België, in de hoofdstad. Ik zit in een hotel. Please kom me ophalen', schreeuw ik eruit. 'Maartje rustig, ik kom je ophalen. Maar eerst moet je vader thuiskomen, hij heeft de auto. We komen zo snel mogelijk!', zegt ze rustig. Na nog wat te hebben gepraat kom de pissige vrouw weer. 'Geef de telefoon. Het is genoeg geweest nu', zegt ze. Nou oke. Ik gooi de telefoon in haar handen en ren naar mijn kamer. Mijn mooie kamer. Justin komt me achterna. Ik ga op bed liggen en moet huilen. Justin komt naast me liggen en doet zijn armen om me heen. Hij fluisterd sussende woordjes in mijn oor. Dan val ik in slaap, huilend, met Justin om me heen.
Ik word wakker en doe mijn ogen open. Stiekem schrok ik, maar toen ik hem zag was dat gelijk al over. Ik keek recht in de mooiste ogen van de wereld. Die van Justin. Heeft hij me al die tijd aan zitten staren? 'He schatje, eindelijk wakker? Je ouders komen over anderhalf uur, zullen we opstaan?', vraagt Justin. Hij is zo lief/schattig/leuk/alles. 'Ja is goed... Uhm, eigenlijk heb ik nu kleren gestolen. Dat gaan je ouders niet leuk vinden', mompel ik. 'Wat boeit dat jou nou weer, zei waren degene die jou ontvoerden', roept hij. 'Ja dat is waar'. Ik heb in mijn kleren geslapen.
*anderhalf uur later*
*klop klop* 'Wie is daar?'. Jaja mijn originele grap. 'MAARTJE!!'. Mijn ouders komen binnengerent op me af. Ze knuffelen me half dood. 'Uhg, mam, pap ik ga bijna dood', zeg ik nep stikkend. Dan zien ze Justin. Mijn vader word rood. 'En wie mag jij dan wel niet zijn?!', roept hij. 'Mijn vriendje...' zeg ik onzeker. 'Oke'. Waarschijnlijk wil mijn vader nu niet meer met me praten. Pech
CZYTASZ
Ontvoerd
RomansEn daar zit je dan, in een kamer zonder iets. Ontvoerd door een man. Je komt eruit en kan met iemand ergens gaan wonen, maar of zei te vertrouwen zijn? Een boek vol humor, haat en liefde.
