Ontvoerd

35

Ik word wakker in een wereld vol fantasie. Overal snoep, chocola, eenhoorns en cupcakes. In het midden staat een engel. Ik loop naar de engel toe.

'Hallo meisje, ik ga helpen om jou weer in leven te krijgen. Je moet alleen maar een paar opdrachten uitvoeren. Als dat niet lukt binnen 48 uur dan ga je naar de hemel. Dan zie je je vader en moeder. Maar als het wel lukt ga je weer naar hoe het was. Naar Justin, Marlies en de rest. Het is maar hoeveel je je best doet.' Huh? 'Oke, wat zijn de opdrachten?'. Zelfverzekerder dan ooit sta ik hier.

'Zoek de rode ballon. Daarna zoek je je ouders. Als je die hebt gevonden geven zei je de nieuwe opdracht.' zegt de engel.
Snel ren ik in het rond. Alles is wit, maar ik zie ook gras en een zon. Verderop zie ik allemaal witte ballonnen hangen. Waarom een rode? Ik spring gestrest in het rond. Opeens sta ik op een klif. 1 stap verder en ik val naar beneden. Maar die ene stap verder is ook de ballon.

Ik neem het risico want ik WIL terug. Mijn voet gaat als vanzelf naar voren, en op de plek waar ik hem laat ontstaat ineens een trappetje. Met een glimlach loop ik het trappetje op. Als ik de ballon vast heb hoor ik stemmen. 'Ik wist dat het haar ging lukken.' hoor ik een vertrouwde stem. 'Ja, ze is een sterke meid.' antwoord de andere.

Langzaam draait mijn lichaam me om. 'Mama! Papa!' roep ik blij. Ik ren naar ze toe en trek ze in een knuffel. Tenminste, dat was de bedoeling. Ik val dwars door ze heen en land op iets wat zacht is. Eigenlijk is alles hier zacht.
'Meisje, je volgende opdracht, ga opzoek naar de waterval.' zegt mijn moeder.

Haha omg ik ben zo slecht ik schaam mezelf lol. Vet lang niet meee geupdate en dan ook nog het slechte kortste hoofdstuk ever online zetten. Slechte ik...