Ontvoerd

1

Ik word op de grond gegooit en geslagen door een man in zwarte kleren. Na de laatste harde slag in mijn gezicht gaat hij weg. Ik bekijk de kamer. Een bed, een wasbak en veel meer ook niet.

Onder mij hoor ik geluiden en ik ruik eten. Klop klop, hoor ik beneden. Voor de lol zeg ik wie is daar. Soms is mijn humor gewoon veel te slecht.

Nu hoor ik geklop op de deur die naast mij is. 'Wie is daar?', roep ik. 'Hou je mond', schreeuwt de persoon.

Ik loop erheen en doe de deur open, maar hij gaat niet open, ik knal met mjin hoofd tegen de deur. 'Au, dat deed pijn', grinnik ik.

Als je mijn vrolijkheid afneemt, moet je wel heel erg goed zijn.

'Moeilijk he? Normaal doen', schreeuwt een man, ik denk naar mij. 'Ja sorry, zo ben ik nou eenmaal geboren', roep ik terug. 'Moet ik komen? Dan maak ik je een mooi smurfje', zegt hij. 'Nee dankje, smurfen zijn mooi, echt waar, maar dat hoeft niet', schreeuw ik lachend terug.

Soms snap ik niet hoe ik vrolijk kan blijven, normale mensen zouden doodsbang zijn. Normale mensen, ik ben geen normaal mens, ik ben net in elkaar geslagen en toch ben ik vrolijk. Ook heb ik een hele lange reis een in kleine kofferbak achter de rug, maar ik ben nog steeds vrolijk.

Er klinkt een nieuwe stem van een jongen door het huis, volgensmij is de jongen nog niet zo oud. Misschien wel even oud als mij, 15 dus. Hij heeft al wel een baard in de keel maar zijn stem is nog niet erg zwaar.

Voetstappen komen naar boven, en de deur gaat open. Er staat een lange jongen in de opening, blauwe ogen en donkerblond haar. Hij heeft wel swag, denk ik. Swag ik mijn woordje voor cool, leuk en dat soort dingen maar dat kun je niet allemaal tegelijk zeggen, dus daarom zeg ik swag. In het echt betekend het Secretly We Are Gay, maar dat is minder leuk.

'Je eten', zegt hij terwijl hij een bord met rijst voor me neer zet. Hij kijkt me aan met zijn grote blauwe mooie ogen. 'Zo iemand had ik hier niet verwacht', fluisterd hij en hij loopt de kamer weer uit. Wat zou hij daarmee bedoelen?