(2 część- Nie zostawiaj mnie)
Zmiana szkoły, inne otoczenie, inne problemy, wzloty i upadki typowe życie nastolatki po przeprowadzce.
Cicha i dobra w nauce dziewczyna, która jednak czasem potrafi pokazać na co ją stać.
I on szkolny przystojniak, bad...
Szkoła, szkoła i jeszcze raz szkoła. Podejrzewam moim autkiem pod budynek. Pewnie osoby, które porysowały moje poprzednie autko będą zdziwione, że już jestem w kolejnym cudeńku. A o to moje BMW i8.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Wychodzę z samochodu i widać, że zrobił on wielkie zamieszanie. Spojrzałam w jednym kierunku gdzie było dosyć głośno. Stały tam te puste lale, które patrzyły ze zdziwieniem raz to na mnie raz na mój samochód.
Zdradziły się, chociaż wczoraj i tak przeczuwałam, że to one zrobiły. Co było dziwne to w tej grupie stały też moje dwie przyjaciółki, na początku mnie nie zauważyły ale jak przechodziłam one automatycznie odlepiły się od tamtych i przybiegły do mnie.
- Hejoo- przeciągnęła śmieszna Zuza.
• Cześć. Coś się stało, że stałyście obok tych tapeciar- zaśmiałam się wchodząc do szkoły.
Daria wraz z Zuzią popatrzyły na siebie.
- Nie po prostu chcą żeby Zuza odrabiała im prace domowe- powiedziała bardziej pytając Daria.
• Idiotki, przecież nie będziesz im tego robić. Prawda?- popatrzyłam się na Zuzę.
Ale nie otrzymałam odpowiedzi, za to poczułam, że moja głowa łapie kontakt z czymś twardym.
- Jak łazisz głupia idiotko?- zadarł się na mnie ktoś, a ten głos był już mi dobrze znany.
Jungkook. Kto by pomyślał, że z ponad tysiąca osób w szkole wpadnę akurat na niego?.
• Co się drzesz palancie, przecież nie jestem głucha i cię słyszę!- podwyższyłam głos masując swoją głowę.
Ludzie zaczęli się zbierać wokół nas i szeptać coś. To było bardzo niekomfortowe. Nie chciałam robić afery o to, że przez przypadek wpadłam na ,, króla" szkoły.
- Uważaj na to co mówisz - powiedział i zaczoł się do mnie zbliżać.
I już chciał mnie złapać za dłonie ale ktoś go odciągnął. Ktoś a dokładniej Jimin.
-. O proszę, proszę kogo my tu mamy... Mały bohater- zaśmiał się Jungkook z Jimina.
- odwal się w końcu od niej- podszedł do Jk, Jimin.
Śmiesznie to trochę wyglądało, Jimin jest o wiele niższy od Jungkooka. Ale tak to jestem naprawdę wdzięczna za to, że mi pomaga.
Obydwoje zaczęli się klucić, aż przyszedł dyrektor, który zabrał całą naszą trójkę do gabinetu.
- Nie będę tolerować takich rzeczy w mojej szkole! Dzwonię po waszych rodziców.
I wtedy ogarnął mnie strach, nie przed nimi tylko przed tym co by zrobili gdyby się dowiedzieli o tej sytuacji. Jimin i Jungkook prychneli na to za to ja panicznie popatrzyłam na dyrektora.
