Sevmekten yorulur mu insan?
devrim kadını.
|bir eylül gecesi yazılmaya başlandı.|
"Sevmek, bir adama ancak bu kadar yakışırdı,"
♤
Hikâyem Adana 18. Noter tarafından onaylıdır. Herhangi bir çalıntı ve kopyalanma durumunda yasal işlem başlatılacaktır.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Devrim Kadını olmak.
🖤
Hazan'ın bayılmasıyla soluğu hastanede almıştık. Zira kolonyayla falan uyanmamıştı. Bu süreçte en çok etkilenen hiç şüphesiz Deniz olmuştu.
Hazan sonunda sevdiği adamın da kendisini sevdiğini öğrenmiş ancak sevincini yaşayamadan, doktorun söylemiyle heyecandan bayılmıştı.
Yarım saatin sonunda gözlerini açtığında hepimiz rahat bir nefes almıştık. Deniz yanı başında elini tutmuş ve büyük bir heyecanla uyanmasını bekliyordu. Ki gözlerini açar açmaz hemen Hazan'ın üzerine eğilerek incitmekten korkar gibi nazikçe yanağını okşadı.
Kirpiklerini birkaç denemeden sonra tamamen açabilen Hazan şaşkınca etrafa bakındı. Boğuk ve pürüzlü bir tonda "Ne oldu bana?" diye sordu. Deniz'in yanındaki annem şefkatle ona yaklaştı. "Bayıldın annecim, iyisin değil mi şimdi?"
"Bayıldım mı?" diyerek tepkisini ortaya koyan Hazan hepimizi gülümsetti. "Bir dakika," dedi zihninde sanki bir şeyler canlanmış gibi. "En son kınadaydık," deyip gözlerini bana ve Demir'e tuttu. Sonra elini tutmakta olan adamla göz göze gelince gözleri irileşti. "Sonra sen?" deyip kaşlarını çattı. "Seninle kavga ettik," dudaklarını birbirine bastırdı. "Sonrasını hatırlamıyorum," demesiyle Deniz'in "Ne?" diye bağırması bir oldu.
En önemli kısmı hatırlamıyordu. Deniz'in tepkisi gayet mâkuldu bence. Demir kolunu belime sararak alnını şakağıma yasladı. "Deniz'i itinayla süründürecek," ferah nefesi saçlarımın arasına dağılırken dudaklarım kıvrıldı. "Hemde nasıl," dedim keyiflenerek. Demir dudaklarını şakağıma sürttü bu kez de. "Evimize gitsek ya," dedi boğuk bir sesle. Art arda içime çektiğim nefes, yutkunamadan boğazımda takılı kaldı. "Seninle baş başa olsak," kulağıma fısıldadığı etkileyici sözler Deniz'in endişeyle sıraladığı cümlelerden dolayı uçup gitmişti.
"Şaka yapıyorsun değil mi? Kızım, sana ilanı aşk ettim! Hazan hadi güzelim daha fazla uğraştırma beni, hatırlaman lâzım,"
Hazan omuzlarını çocuk misali kaldırıp indirdi. "Hayır, hatırlamıyorum,"
Deniz saçlarını dağıttı. Yerinde duramıyordu. "Tamam sakinim," dedi kendi kendine konuşarak. Ömer babam ve Ayşe annem onun bu hâline gülüyorlardı. Nihayetinde birazcık hak etmişti.
