DEVRİM KADINI

devrim kadını | Benim Hatun

Devrim Kadını

|Benim Hatun|

Seni bana sorarlarsa,
benim en güzel yenilgim diyeceğim.

🖤

Hikâyenin sonunu biliyorum, ancak insan bazen yanılmayı ölesiye istiyor.

Ölesiye istiyorum.

Dayımın para avcısı bir pislik oluşu benim mutluluğumu gölgeliyordu. Tam anlamıyla mutlu olamıyor, sevincim kursağımda takılı kalıyordu.

Perdeyi açarak pencereden dışarıya baktım. Kar yağmış ve beyaza bürünmüş şehri uzaktan uzağa izledim. Saatler önce yaptığım telefon konuşması günümü mahvetmeye yetmişti.

Dayımın bitmek, tükenmek bilmeyen istekleri yine harabeye çevirmişti beni. Ananemin ilaçları için para istemişti. Oysaki üç gün önce hastaneye gerekli ödemeyi yapmıştım.

Para hırsı yüzünden ondan nefret etmeye başlamıştım. Bir insan bu kadar aşağılık bir hâle nasıl gelirdi?

Demir'den ya da Ömer babamdan istemesinden korkuyordum. Onlara karşı mahcup ediyordu beni. Benim hatrım için sussalarda bu durum hoş değildi.

Sokağın başında görünen arabayla perdeyi pencerenin önüne çekerek yatağın üzerindeki çantamı aldım. Siyah renkli, küçük çantanın çıtçıtını açarak aynalı çekmecenin önündeki telefonumu içine koydum. Çıtçıtı kapattım. İnce siyah sapı sağ koluma astım.

Odadan çıktığımda Hazan'ın içeriden sesi geldi. "Demir geldi,"

"Tamam, çıkıyorum," diyerek karşılık verdim.

Dış kapının önünde ayakkabılarımı giyerken Hazan mutfaktan elinde büyük bir kasede patlamış mısırla çıkageldi. Memnun olmuş bir şekilde beni süzdü. Üzerimdeki elbiseyi dün birlikte almıştık. "İyi eğlenceler fıstık,"

Gülümseyip süet stilettolarımı ayaklarıma geçirdim. "Heyecanlandım," diyerek eğildiğim yerden doğruldum. Gözlerimin önüne düşen saçlarımı omzumun gerisine attım.

Dudakları sinsi kıvrımlarla yukarıya meyillendi. "Benim de aşağıdaki meteordan farksız bir sevgilim olsa bende heyecanlanırdım,"

Yanaklarıma doluşan alyuvarların ısısıyla nefesimi kesik kesik verdim. Gülüşü kahkahaya dönüştü. Ona kızgın bakışlar fırlattım. Kapının kulpunu avcumda sıkıp aşağıya çektim. "Gidiyorum ben," diye ağzımın içinden homurdandım.

Nihayet alaylı kahkahası durdu. Nefes nefese "Anahtarını almayı unutma," dedi arkamdan. Ona dönmeden elimdeki anahtarı kaldırıp havada salladım. "Aldım," dedikten sonra kapıyı çekerek çıktım.

Kapıdan çıktığımda Demir'i arabaya yaslanmış bir şekilde beni beklerken gördüm. Karanlık elverdiğince bedenini süzdüm. Dar kesim siyah takım elbisesi ve içine giydiği beyaz gömleğiyle her zaman ki gibi büyüleyici olmuştu. Yaka cebindeki minik çiçekli aksesuar elbisemin rengindeydi. Krem rengi, kolları dirseklerine kadar volanlı bir elbise tercih etmiştim. Omuzlarından göğsüme inen v yakası vardı. Saçlarımı ensemde küçük bir topuzla toplamış ve ön kısımlardan birkaç asi tutamı serbest bırakmıştım.