DEVRİM KADINI

devrim kadını | Kavuşmalarımıza Yârim

Devrim Kadını

|Kavuşmalarımıza Yârim|

🖤

Bizim onunla hiç sabahımız olmadı,
Hiç beraber uyanmadık, papatya.*

Demir sevgisini itiraf etmişti. Bugün onun için milattı. An itibariyle sevdiği kadından hislerini saklamak zorunda kalmayacaktı.

Beren'in sessizliği adamı huzursuz etsede sesini çıkarmadı. Ona düşünmesi için zaman tanıyacaktı. İkisi içinde başlangıç olmuştu. Evlilik teklifinde acele ettiğini düşünsede daha fazla Beren'den uzak kalmak istemiyordu. Her şeyi zamana sığdıracaklardı. Ama el ele, yan yana yapacaklardı bunu.

Arabayı Beren'in yaşadığı apartmanın önünde durdurdu. İç çatışmasından dolayı sessiz kalan Beren arabanın durmasıyla kendine geldi. Yol boyunca parmağındaki yüzüğe bakıp durmuştu. Demir'in konuşmamasıyla gerilsede ona ayak uydurarak iç muhasebesini yapmıştı.

Emniyet kemerini çözerken başını kaldırıp Demir'e baktı. Göz göze gelince utangaç bir gülümseme gönderdi. Saatler önce konuştukları şeyler genç kadının kalbini tepetaklak etmişti. Bir de parmağındaki yüzük vardı tabi.

Kalbindeki sahipsiz kuşlar yuvalarına kavuşmuştu. Mevsimi belliydi. Bahardı kadının mevsimi. Hicreti sona ermişti. Kalbi sahibini bulmuştu. Sırf bu yüzden kaçmayacaktı adamdan. Demir'e hak ettiği karşılığı verecekti. Korkusunu yenmeli ve yüreğini ona açmalıydı.

Beren'in gülümsemesiyle rahat bir nefes alan Demir dudaklarını ıslattı. "Yarın biraz yoğun olacağım güzelim, görüşemeyebiliriz,"

Beren anlayışla başını salladı. "Tamam," dedi sakince. Ne söyleyeceğini bilememişti. Çantasının sapına parmaklarını dolayıp sıktı. Gözlerini kaçıramıyordu da. Düzensiz nefesinin arasından konuştu. "Benimde yarın dersim var," dedi anlamsızca. Hesap veriyormuş gibi hissetti kendini. Bu tuhaf bir duyguydu.

İkisi de gergince nefes aldı. Demir onu korkutmak istemediğinden nasıl yaklaşacağını bilemiyordu. Her ikisi de bu konuda toydu. İlk birliktelikleriydi ve ne yapacaklarını bilemiyorlardı.

Beren bilinçsizce elini omzunun yanından geriye doğru kaldırarak parmağıyla arkasındaki herhangi bir noktayı işaret etti. "Ben gideyim o zaman," diyerek Demir'e baktı.

Demir'de elini ensesine atarak gergince onu yanıtladı. "Git güzelim,"

Kapıya uzanan parmakları son anda durdu. Demir'i öpmeli miydi? İyi akşamlar dese yetmez miydi? Ama o eskidendi. Şimdi ilişkileri bambaşka bir boyuttaydı. Hem Demir ondan kaçtığını düşünmez miydi? İki arada bir derede kalmıştı.

Boğazını temizleyerek yönünü yeniden Demir'e döndürdü. "İyi akşamlar Demir," dedi sesine yansıyan tedirgin bekleyişle. Demir diye hitap etmeye devam etmeliydi değil mi? Aşkımlı, canımlı şeyler sanki biraz fazlaydı. Hem sevmezdi de. Demir'in de hoşlanacağını düşünmüyordu. Acaba sever miydi?
Kafası allak bullak olmuştu.

Demir cephesinde de durum bundan farksız değildi. İtiraf etmeden önce daha rahattı adam. En azından vedalaşırken bu kadar resmi olmuyorlardı.