10. STREET FIGHT I

1.1K 86 10
                                    

ㅡ어 DAEZ

"...and I want to thank the four praiseworthy Presidents who willingly participated this yearly conference. I, thank you all. I hope we will continue to work together and strengthen our bond as the Presidents of our dear schools." he pause, saka nagpakita ng matamis na ngiti sa mukha.

"No bloodshed guys, just peace."

Tch.

It was full of sarcasm. Halos 'yung ilang mga taong nandoon ay napangiti nang banggitin 'yun ni Jonas sa harapan. Napatawa din ng mahina ang mga lalaking nakatayo sa likuran niya na parang nasasayahan sa ginawa ng Presidente nila.

"Grabe, 'di halata ah." pailing-iling na komento ni Jurien sa tabi ko.

Hindi ko lang ito pinansin.

I let out a sigh. Thank goodness walang pangahas na nagtangka ng masama kay Aleah dito. Akala ko talaga may mangyayaring sa kanya habang nakaapak ang mga paa niya sa eskwelahang ito. Now, I'm getting a little bit suspected. That note...

"Nga pala, dederetso na daw tayo sa bus ng Hayashi. Maaga daw silang aalis ngayon eh." sabi ni Aleah.

"Sino namang nagsabi sa 'yo niyan?"

"Ahm, it's may sound weird pero 'yung mga estudyanteng kasabay natin kanina na taga Hayashi ang nagsabi sa akin kanina lang." nagkasalubong naman ang dalawang kilay niya.

"Really?"

"Yep, parang bumait sila bigla. Nagtataka nga ako kung bakit eh."

"Oh yeah, that really is kinda weird." komento ni Jurien habang pinipigilan ang pagbungisngis sabay tingin sa kung saan.

Sabay kaming napatingin ni Aleah sa babaeng 'to na halatang umiiwas banggain ang mga ito.

Siguradong may ginawa na naman 'tong hindi maganda ah.

"What?" inosenteng tanong niya nang mapansin niyang nakatingin kaming dalawa ni Aleah na may halong pagdududa sa kanya.

"Ahm, Jurien? M-may gina... wa ka?" pagdadalawang isip na tanong ni Aleah.

Don't ask her that, Aleah. We knew the answer already.

"Wow. Sabay talaga kayong tumingin sa akin eh no?"

I rolled my eyes. "Sino pa nga ba ang pwedeng gumawa nang kung ano ano at palanging napapapasok sa mga gulo?"

Nilagay niya ang kamay sa bulsa. "Coming from you ah. Well, anyways tinuruan ko lang naman sila ng magandang asal."

"W-wala bang nasaktan?" nagmarka sa mukha ni Aleah ang pag-aalala. Tinignan ko naman ang nakangising mukha ni Jurien.

'Yang mukhang 'yan? Imposibleng wala.

Napasilip si Jurien sa akin saka sinagot ang tanong ni Aleah. "Umm... wala naman." sagot nito na ikinaluwag ng pag-aalala ng Presidente.

Napalinga naman siya sa kaliwa. "Siguro." mahinang dagdag niya. But she failed, I was able to hear it. Clearly.

Sarap batukan nito oh.

"Thank goodness. Of course, we don't want to leave a bad impression to them. Nakikisabay na nga tayo eh hehe." sabi ni Aleah.

"Y-yeah right." ani Jurien sabay iwas ng tingin.

I eyed her intensely. Ehen our eyes met, she just let out her infamous evil smirk while moving her eyebrows up and down.

𝙎𝙝𝙚'𝙨 𝙖 𝘽𝙚𝙖𝙪𝙩𝙮 𝙬𝙞𝙩𝙝 𝘽𝙧𝙖𝙬𝙣Where stories live. Discover now