„Nauczę Cię być niegrzeczną"~ReTo [CAŁA]

~15~ 8 dzień

+18

„Poczuj moje usta, później moje bicie serca, delikatnie zjedź ręką niżej, dotknij moją klatkę piersiową i mojego przyjaciela"

Nowy dzień:
To już ósmy dzień odkąd trwa nasze wyzwanie. Mam wrażenie, że z dnia na dzień lubię Igora coraz bardziej. Dogadujemy się coraz lepiej. Czuje, że jest to osoba, której mogę powiedzieć wszystko.

-Cześć-mija mnie wzrokiem Igor. Wrócił ze studia nagraniowego.

-Hej-uśmiecham się do niego-Jakie na dzisiaj wyzwanie?-pytam.

-Dowiesz się później...

-Znów? Rano powiedziałeś to samo-upominam.

-Ale to wyzwanie jest na wieczór, noc.

Marszczę czoło i spoglądam na niego z lekkim zażenowaniem.

-Nie? Powiedz mi, że to nie jest to o czym myśle...-przełykam głośno ślinę.

-Chyba jednak to jest to-jego ręka ląduje na moich plecach, chłopak delikatnie zsuwa moją koszulkę.

-Nie, Igor, tego nie chce...-mruczę. Mój oddech zdecydowanie się przyspiesza.

-Poczuj moje usta, później moje bicie serca, delikatnie zjedź ręką niżej, dotknij moją klatkę piersiową i mojego przyjaciela-szepcze do mojego ucha, na co czuje dreszcze przechodzące po całym moim ciele.

Mimo, że nie chce tego robić, to coś mną kieruje, że chce... Sama już nie wiem. Mam do tego wszystkiego mieszane uczucia.

Chłopak łączy nasze usta w długi, namiętny pocałunek. Moja ręka wędruje pod jego koszulkę, zsuwam z jego ciała delikatnie ubranie, szatyn delikatnie przegryza płatek mojego ucha, na co wydaje ciche jęki. Bierze mnie na ręce i przenosi do sypialni. Tam w szybkim czasie pozbywa się wszystkich moich ubrań. Robię dokładnie to samo z jego ubraniami. Wchodzi we mnie i porusza bardzo mocno biodrami.

-I jak?-pyta szepcząc.

-Dobrze-odpowiadam lekko dysząc.

***
Leżymy wtuleni w siebie. Żaden z nas nie wypowiada żadnego słowa. Nie wiem co mam powiedzieć. Mimo, że było to tylko wyzwanie czuje się bardzo dobrze, że to zrobiłam. To było przyjemne. Bardzo przyjemne.