„Nauczę Cię być niegrzeczną"~ReTo [CAŁA]

~8~ Gdzie ja jestem?

-Cześć-przytulam Wiktorię.

-Hej-lekko się uśmiecha-Paweł poszedł gdzieś z kumplem, więc mamy wolne mieszkanie-oznajmia.

Siadam obok niej, w salonie.

-Napijesz się czegoś?-pyta.

-Nie dziękuję-odpowiadam.

-Wydaje mi się, że jesteś bardzo radosna-przyznaje-Myślałam, że będziesz zła za to wyzwanie-dodaje.

-Sama nie wiem... Mam na pewno lepsze wyzwanie, niż inni, więc spoko-uśmiecham się-A co do tego czy jestem radosna, to jestem. Wiem, że powinnam być zła, smutna... W końcu Igor zakazał kontaktować mi się nawet z rodzicami...-wzruszam ramionami-Ale jakoś nie potrafię być na niego zła. Nie wiem czemu-twierdze.

-Serio zakazał Ci kontaktu z rodzicami?-Wiki robi bardzo zdziwioną minę.

-Ta-wzdycham.

-Po co to robisz?-marszczy czoło-Przecież możesz kłamać...

-Chciałabym go kłamać, ale nie potrafię-spoglądam prosto w jej oczy-Poza tym mieliście mnie zmienić w niegrzeczną-pokazuje dumny uśmiech.

-No tak... Napijesz się może czegoś mocniejszego?-pyta.

-W sumie to tak-odpowiadam.

Wiktoria nalewa nam do kieliszków wódkę.

-Dzięki-odpowiadam.

21:30
*Igor*
Sylwia w ogóle nie wraca. Dzwoniłem do niej i do Wiki, obie nie odbierają.

Biorę do ręki kluczyk i jadę do mieszkania Pawła i Wiktorii.

***
-Hej-rzucam cicho. Otwiera mi Wiktoria, która ledwo stoi na nogach. Jest blada i mamrocze-Piłyście?-oceniam.

Dziewczyna nie odpowiada nic, tylko zaczyna się śmiać, wchodzę i od razu dzwonię do Pawła.

***
-Siema-zbijamy sztamę.

-Elo-odpowiadam i wskazuje śpiące dziewczyny na kanapie.

-Piły?-wzdycha.

-No-odpowiadam i podchodzę do Sylwii-Mała, budź się-poruszam jej ramieniem.

-Wikuś, skarbie-Paweł próbuje obudzić Wiktorię.

-Obstawiam, że wstaną dopiero jutro-przewracam oczami. Biorę na ręce brunetkę-Stary, napisz mi rano jak Wiktoria, ja pojadę z Sylwią do domu-mówię do Pawła.

Chłopak skina głową i otwiera mi drzwi, aby łatwiej było mi wyjść.

***
-Gdzie ja jestem?-budzi się Sylwia, kiedy kładę ją na łóżko.

-W domu, śpij, jutro pogadamy-cmokam jej czoło.