Tak iść przed siebie
Aby nie zostawiać zbyt krwawych śladów,
na porośniętej kwiatami ran historii.
Zmierzać we właściwym kierunku,
pomimo zepsutego kompasu i braku mapy.
Nie zatrzymywać się!
Chociaż z witryn kusi święty spokój.
Każdego spotkanego wędrowca napoić nadzieją
w płynnej postaci słów.
I dalej brnąć tą zdradliwą ścieżką
Mając przed oczami jedyny słuszny cel
Dom.
VOUS LISEZ
Wolne wiersze
PoésiePierwsza seria moich wierszy, które ujrzały światło dzienne. Nie są one związane ze sobą w żaden sposób. Życzę więc Tobie Drogi Czytelniku miłego zagłębiania się w nie.
