Felaketin İçinde

Gece buluşuruz

Geminin güvenlik merkezinden ses geldi.
-Uyanma vakti.
Buse ve Elif aynanda uyandılar ve Ekin'e baktılar.
-Ekin, Ekin.
Ekin pencerenin önünde uyuyakalmıştı.
-Ekin, kalk hadi.
Elif yataktan çıktı ve Ekin'in yanına gitti.
Ekin'i dürttü.
-Hey Ekin.
Ekin yavaşça gözlerini açtı.
-Sonunda uyandın.
-Ne oldu?
-Uyuyakalmışsın.
-Sevgilim nerde?
-Ekin hatırlamıyor musun?
-Neyi?
Elif iç çekti.
-Mert, Emre ve Berk'i gün gece götürdüler.
Ekin ellerini başına götürdü.
-Hayır hayır. O bensiz ve bende onsuz yapamam. Kokusu bile üzerime sinmiş.
-Ekin üzgünsün biliyorum ama biz bir şey yapamayız.
-Hayır, yapabiliriz. Onları bulabiliriz.
Buse ayağa kalktı.
-Peki nasıl bulacağız.
-Onların nereye gittiğini bilen birileri olmalı.
Bu sırada kapı çaldı.
-Ben bakarım.
Ekin kapıyı açmaya gitti, kapının arkasında güvenlik Z vardı.
-Günaydın, kahvaltı hazır.
Sözü bitince arkasını döndü ve ilerlemeye başladı.
-İlk yemek yiyelim sonra düşünürüz.
Ekin, Buse ve Elif'te kantine gittiler. Yemek sırasına girdiler.
-Siz yemekleriniz alın, ben masaya oturup sizi beklerim.
-Sen yemeyecek misin?
-Hayır aç değilim.
-Ekin yapma böyle. Berk senin bu halini görse çok üzülürdü.
-Ama şuan burda yok onun için yemeyecem.
Ekin ilerdeki boş bir masaya oturdu. Aradan bir kaç dakika geçti, Elif ve Buse'de yanına oturdu. Yemeklerini yemeye başladılar.
-Bu dünki kız değil mi?
-Hangisi?
Elif eliyle göstererek,
-Ordaki.
-Evet, o.
-O kim?
-Dün gece onunla konuştun, onunda kardeşini götürmüşler .
-Tamam tamam, hatırlarım.
Elif, kıza seslendi.
-Hey, merhaba. Bizimle oturmak ister misin?
Kız, onlara baktı.
-Tabiki.
Yanlarına oturdu.
-Dün tanışamadık. Ben Elif.
-Bende Buse.
-Bende Ekin.
-Memnun oldum bende Candan.
-Sen bir şeyler yedin mi?
-Hayır, aç değilim. Ya sizce onları nereye götürmüşlerdir.
-Bizde bilmiyoruz Candan ama öğrenmemiz lazım.
-Haklısın, mutlaka bilen birileri vardır.
Candan'ın arkadaşları Candan'a seslendi.
-Candan biz gidiyoruz.
-Tamam geliyorum. Ben kalkayım, tekrardan memnun oldum.
-Bizde.
-Eğer istersen gece uyuma saatinden sonra bizim odaya gelin, bu konuyla ilgili konuşalım. Arkadaşlarınada söyle.
-Tamam olur.
-Odanız hangisi?
-A104
-Tamamdır.
-Görüşürüz.
-Görüşürüz.
-Görüşürüz.
-Hadi bizde odamıza gidelim.
-Tamam.
Elif, Buse ve Ekin kantinden ayrıldılar ve odalarına gittiler.
-Ben biraz uzansam olur mu?
-Tabi olur Ekin.
Bu sırada Berk'lerin olduğu bölge uzay boşluğunda ilerlemeye devam ediyordu.
-Berk, Berk.
Berk gözlerini açtı.
-Ne oldu?
-Uyuyakalmışsın. İyi misin?
-Evet, iyiyim.
-Kalk hadi bir şeyler ye.
-Aç değilim.
-Berk saçmalama, Ekin bunu duysaydı üzülürdü.
-Ama o burda değil onun için yemeyecem.
-Peki.
-Ben biraz daha uyuyacam.
-Tamam biz koridora çıkıyoruz.
-Tamam.
Beni Bırakma, hayır asla, bırakma, hayır bırakmayacam. Hayır asla.
-Ekin, Ekin.
Asla gitme, gitmeyecem.
-Ekin, Ekin.
Buse, Ekin'i dürttü. Ekin aniden gözünü açtı. Terler içinde kalmıştı.
-Ne oldu?
-Konuşuyorsun ve terlemişsin baya.
Ekin ellerini başıma götürdü.
-Ekin iyi misin?
-İyiyim.
Gece olmuştu. Güvenlik merkezinden ses geldi.
-Uyku zamanı geldi, herkes odalarına.
-Birazdan gelirler.
Candan ve arkadaşları ses bitince yavaşça odadan çıktılar. Etraf karanlıktı ve bir kaç tane güvenlik vardı. Yavaş bir şekilde yürüyerek Ekin'lerin olduğu odaya doğru ilerlediler.