Felaketin İçinde

Salgın İçimizde

-Ben odama gidiyorum.
Ege sinirli bir şekilde salondan çıkıp odasına gitti. Mert; Ekin ve Berk'e bakarak,
-Neyseki Berk ve Ekin'e bir şey olmayacak.
Berk kafasını Furkan'a çevirdi.
-Peki size ne olacak?  Salgın ne zaman başlamış?
-Bilmiyorum Berk ama salgın hızlı bir şekilde yayılıyormuş. Ama burda güvendeyiz. Aramızdan kimse salgına yakalanmadı.
Sesini kısaltarak,
-En azından benim bildiğim kadarıyla.
Mert ayağa kalktı,
-Ben odama gidiyorum.
Ekin, Berk'e bakarak,
-Bizde gidelim.
Ekin ve Berk ayağa kalktı ve odalarına doğru ilerlediler.
Furkan; Buse ve Elif'in yanına gitti.
-Üzgünüm kızlar olanlar gerçek ve ben kendim için değil sizin için üzülüyorum.
Elif ve Buse ayağa kalktı. Elif elini Buse'nin eline değdirdi.
-Furkan sana bir şey söylemeyiz.
Furkan şaşırmıştı.
-Biz sevgiliyiz.
Furkan ne diyeceğini bilemedi ama hemen kendine geldi.
-Çiddi misiniz?
-Evet Furkan, bir kaç gün oldu.
-Sizin adınıza çok sevindim. En azından yok olmayacaksınız.
Buse, Furkan'ın omzuna dokundu.
-Sende yok olmayacaksın, burda güvendeyiz dedin.
Furkan başını aşağıya eğdi.
-Evet güvendeyiz ama ne kadar burda durabiliriz ki?
Neyse bende odama gideyim.
Furkan salondan çıktı ve odasına doğru ilerledi. Furkan koridorda ilerlerken Ege'nin odasının önünden geçti. Odasından garip sesler geliyordu, Furkan kapıyı çaldı ama kapı açılmadı. Furkan tekrardan kapıyı çaldı.
-Hey Ege, aç kapıyı.
Furkan'ın bağırış sesini duyan Mert hemen Furkan'ın yanına koştu.
-Ne oldu?
-Ege kapıyı açmıyor ama içerden ses geliyor. Bak dinle.
Mert kulağını kapıya dayadı. Sesleri duydu.
-Haklsın içerden ses geliyor.
Bir anda içerden gelen ses durdu.
Furkan tekrardan kapıyı çaldı.
-Ege aç kapıyı.
Kapı açılmadı. Sonra Mert, Furkan'a bakarak,
-Kapıyı kırmalıyız.
Furkan tamam anlamında başını salladı.
-Hazır mısın? Üç,iki,bir.
İkiside kapıya hızlı bir şekilde bir kaç defa omuz attı.
Kapı sonunda açılmıştı. Furkan ve Mert gördüklerine inanamadılar. Ege sırt üstü yerde yatıyordu. Mert ve Furkan şaşırmış bir halde birbirlerine baktılar. Furkan yavaşça Ege'ye doğru yürüdü. Ege'nin yanına gelince durdu. Yerde kan vardı. Furkan yavaşça yere eğildi ve Ege'ye baktı. Ege'nin gözleri açıktı ve rengi beyazdı. Furkan kafasını Mert'e çevirdi ve elini gel anlamında salladı.
Mert'de yavaşça Furkan'ın yanına ilerledi ve yere oturdu. Mert gördüğüne inanamadı. Kısık bir ses tonu ile,
-Bu nasıl olabilir? Biz güvende değil miydik?
Furkan elini yüzüne götürdü.
-Öyle olduğumuzu sanıyordum.
-Peki bu salgın buraya nasıl girdi.
-Bilmiyorum. Mert bak bunu kimseye söyleyemeyiz, tamam mı? En azından şuan olmaz.
Mert başını tamam anlamında salladı. Furkan yavaşça ayağa kalktı ve Mert'e baktı.
-Hadi kalk ayağa içeri gidelim.
Mert yavaşça ayağa kalktı ve odanın kapısından dışarı çıktılar. Furkan odadan çıkarken arkasını döndü ve Ege'ye baktı. İçinden, üzgünün Ege seni kurtaramadım dostum. Mert elini Furkan'ın omzuna götürdü.
-İyi misin?
-İyiyim hadi gidelim.
Furkan kapıyı kapadı ve Mert ile koridorda yürümeye başladılar. Mert durdu ve Furkan'a baktı.
-Ben odama gideyim en iyisi.
-Tamam Mert, görüşürüz sonra.
-Görüşürüz.
Mert odasına doğru ilerledi, odasına gelince kapıyı açıp içeri girdi. Furkan'da kendi odasına doğru ilerlerken Ekin ve Berk'in kapısının önünden geçti ve içinden bana bir şey olursa sizi asla unutmayacam dedi. Sonra ilerlemeye devam etti. Bu sırada Ekin ve Berk yatağa uzanmış birbirlerine sarılmış bir şekilde yatıyorlardı. Berk, Ekin'e döndü.
-Sence salgın gerçekten heteroseksüel arasında mı bulaşıcı bir hastalık?
-Bilmiyorum, olabilir ama biz güvendeyiz merak etme. Ben her zaman seni koruyacam.
Berk gülümsedi ve Ekin'in elini tuttu. Bunun üzerine Ekin'de gülümsedi. Sonra yavaş yavaş Berk'in dudaklarını öpmeye başladı. İkiside üstündeki kıyafetleri çıkardılar ve öpüşmeye devam ettiler. Ekin, Berk'in üzerine çıktı ve Berk'in ellerini bir yandan tutarken bir yandanda onu öpmeye devam etti.