er zit onkruid in mijn hoofd
en eruit halen lukt me nietmijn gedachten groeien terug
hoe ik ook snoei of kniplaten sterven kan ik niet
ik ben te verslaafd aan
het blijven water gevenik tuinier in mijn hoofd
probeer het onkruid wel te verwijderenmaar
trek per ongeluk mijn goede gedachten erbij uitmijn schedel groeit geleidelijk aan vol
hopelijk zal het wegsterven in de winterik denk het niet
onkruid groeit toch altijd terug
YOU ARE READING
druppels inkt
PoetryEen mens kan niet meer vertellen dan hij aan verstand heeft meegekregen.