druppels inkt

bergafwaarts

je vulde mij,
mijn hart, op
helemaal tot aan de rand
vol liefde en
genegenheid
nieuwsgierigheid, bewondering
en toen
nadat je er genoeg van
had, liet je me langzaamaan
leeg
druppelen
totdat er amper nog wat
van míj over
was
en er zijn dan wel toppen en dalen,
maar ik had het idee dat
jij samen met mij zo
hoog geklommen had
dat ik,
achtergebleven en
verlaten
alleen nog maar naar
beneden kon vallen