druppels inkt

gebroken glas

jij probeert woorden over te geven,
recht in mijn gezicht te duwen,
uit je mouwen te schudden zonder je handen te trillen
om er vanaf te zijn
na vannacht
om al je angsten uit de nacht
te kunnen drijven 
verder te zwemmen zonder die hinderlijke zwembandjes om
tot je niks meer van mij
over hebt
me te begraven in een
vergeten ogenblik
maar vergeet je dan niet
als je mij kapot smijt op de vloer
scherven blijven liggen tot ze snijden in je naakte voeten
tot uiteindelijk
jij uit een gebroken geheel bestaat
zoveel stukjes glas
waarschijnlijk te klein en
net te veel
dat er van jou
niks meer te lijmen valt