druppels inkt

computerruis

Ik zit in een cel
van wit papier en ruis
alles is stil
op het brommen van de computer na
waar ik wazig naar staar
de woorden trillen
zinnen vervagen
stromen over
lopen over
in elkaar
alles een grote ruisende leegte
mijn hand bibbert boven de muis
bijna
ik ben er bijna
de stoel onder me voelt hard aan
concentratie op het hoogste punt
alles doet zeer
mijn spieren
maar ook
mijn hart
ik stuur de muis over het scherm
laat hem hangen boven de knop
die allesbeslissende knop
haal voor de laatste keer diep adem
klik
klik klik
klik
met de ademtocht naar buiten is hij weg
voorgoed weg?
hopelijk
voor altijd