Black Rose Charmer

Chapter 40 - Golden Haired Lady

*Veronica's POV*

It was already 6:30 pm when I decided to go out from the Academy and luckily Jannica didn't bother to ask where I will go at wala rin akong nakitang Death dorm, baka may ginawa. Before I leave our room I discreetly touch Jannica para iduplicate ang kapangyarihan niya kaya ito ako ngayon naka sakay sa malaking agila kaya mabilis kong narating ang Dungeon at gaya kanina ay marami paring kawal ang nakabantay sa paligid at parang mas dumoble pa ngayon.

Using Jannica's power I summoned a lot of snake at pinaatake sa mga kawal na nasa entrance ng dungeon. I mentally smirk ng magkagulo sila, some even shouted na ikinalabas ng mga kawal sa loob. Kinuha ko ang pagkakataong yun para makapasok sa loob.

Suot ang maskara na tumatabon sa mukha ko ay tinakbo ko ang daan papasok sa Dungeon ngunit napahinto ako ng may humarang sakin and my eyes went wide while starin at the woman standing in front of me.

"Who are?" Tanong niya na ikinahinga ko ng malalim. Buti nalang at nakasuot ako ng maskara at di niya ako nakilala.

"It's none of your business." Cold kong saad sabay palabas ng sandamakmak na ood na agad kong pinaligo sa kanya. I directly run towards the dungeon while Almira keep on shouting. Pagkapasok ko sa loob ay agad kong hinanap ang kwartong kinalalagyan ng sadya ko. It was on the last cell so I've decided to run directly towards the last row.

Napahinto ako sa pagtakbo ng makarating na ako sa last row at nakitang bukas ang kwarto ng babaeng sadya ko. Dahan dahan akong naglakad papunta dito at nagtago sa likod ng pintuan.

"May naging anak kaba?" Rinig kong tanong ng isang babae sa babaeng nakadapa sa sahig at puno ng galos ang katawan. I feel pity for her, ilang taon naba syang nakakulong dito? Ilang taon naba syang pinapahirapan dito?

"Kinulong mo ako sa Impyernong ito sa loob ng dalawampong taon na at sa tingin mo ba makakaanak pa ako?" Kahit puno na ng sugat ang katawan at halatang kunting lakas nalang ang natitira sa katawan ay mababakas parin ang tapang ng babae sa bawat letrang binibitawan niya. Umopo ito sa pagkakadapa at hinarap si Reyna Amanda na may hawak na latigo. Nakatalikod parin ang babae sakin at kitang kita ko ang Ginto nitong buhok. Who the hell are you?

"Kung ganun, sino Veronica?" Tanong ni Amanda sa babae na ikinakunot ng noo ko. They're talking about me?

"Isang babae lang ang kilala kong may ganyang pangalan Amanda and you already know who is that." Cold na sagot ng babae na ikinalunok ko ng laway. Sino kaya ang ibig niyang sabihin? Sya kaya talaga si Veronika?

"Nakakulong kana dito ng dalawampong taon at di mo na alam ang mga nangyayari sa labas." Wika ni Amanda. Nagpatuloy lang ako sa pakikinig sa kanila. "I'm sure you remember about the Magian Academy." Sambit ni Amanda. "May bagong istudyante dun na nagngangalang Veronica and you know what? She looks like you, moves and act like you, fight like you and even as strong as you." Amanda talks about me. "Some other students and people in Errania thinks that she's your Reincarnation sa pag aakalang patay kana at dahil alam kong buhay kapa ay hindi ako naniniwala ngunit gusto ko paring malaman kung sino sya." So it's really Veronika. Buhay sya?

"Maybe a clone." Yun din ang sabi ni Shadow, am I really a clone?

"Intruder!" Agad akong napatago sa pinakasulok ng may babaeng sumigaw and it was Almira who was rushing towards the room where Amanda and Veronika talked.

"Ano? Saan?" Gulat na tanong ni Amanda sabay labas ng kwarto. Nilock-an niya ang pinto at sabay silang lumabas ng anak niya sa Dungeon. Kinuha ko ang pagkakataong yun para lumapit sa kwartong yun. I tried to open the door but I can't. Masyadong malakas ang kapangyarihang bumabalot sa kadena.

  Nagpalabas ako ng Rose Petal balls at buong pwersang pinatama sa pinto pero di parin nabuksan. Damn! Kailangan ko na itong mabuksan bago pa bumalik dito si Amanda but how? Then an idea pop out. I directlu close my eyes and imagine a Demon, a Dark Demon at ng maimagine ko na ito ay agad ko itonh sinummon and my a smirk escaped from my face as i look at the Horned Man holding a sceth, wearing a black Cloak while smirking at me.

  "Destroy!" I command while pointing at the door and without hesitation ay agad niya itong sinira na ikinangisi ko. Bago pumasok sa loob ay pinabalik ko muna ang Dark Demon sa pinanggalingan niya.

  "Who are you?" A cold voice coming from the lady inside asked. Nakaharap na ito sakin and my eyes went wide while staring at the Golden Haired Lady.

  "V-veronika?" I muttered pero sapat na para marinig niya. Napalunok ako ng laway ng tumango sya. Veronika is still alive. Ang babaeng kinatatakutan ng lahat, ang babaeng inakala kong ako, ang babaeng akala ng lahat at patay na ay nasa harap ko ngayon at buhay na buhay.

  "Dakpin sya!!" Sigaw ng boses ng babae mula sa likod ko at di ko na kailangan pang humarap para kilalanin ito. It was Amanda.

  "Run!" I coldly said while staring at Veronika na tumango lang bago naglakad palabas ng kwartong yun.

  "You can't escape from here Veronika!" Natatawang wika ni Amanda and I admire Veronika very much in staying calm and strong at tje same time kahit puno na ng galos ang katawan.

  "It's my time Amanda." Cold na wika ni Veronika bago nagpalabas ng enerhiya and my jaw just dropped while watching her manipulate a Golden Rose Petals. She is really Veronika.

  "N-n-no!" Sigaw ni Amanda bago tumakbo palabas na ikinatawa ni Veronika bago gumawa ng Golden Rose Petal Wings na lalo kong ikinamangha. She can't make a Wings? Dahil sa pagkamangha ay di ko namalayan ang pag alis ni Veronika gamit ang pakpak niya at naiwan akong nag iisa dito sa loob kasama si Almira at ang mga kawal. Nanlaki ang mga mata ko ng may Fire Ball galing kay Almira ang papunta sakin. Agad akong tumalon ng mataas sabay summon ng Agila para sakyan ngunit di pa kami nakaalis ng pinatamaan ng ito ng enerhiya ng mga kawal at dahil sa lakas ng impact ay tumama yung ulo ko sa pader na naging rason para manghina ako. Nasa sulok pa ako ng makitang may Fire Balls na naman ang paparating sakin at dahil wala na akong magawang paraan ay tumama ito sakin na ikinatilapon ko.

  A blood coming from my head flow, medyo blur narin ang paningin ko. I need to get out of herhere bago pa ako makilala ni Almira. Buong pwersa akong bumangon mula sa pagkakadapa at nagsummon ng Sandamakmak na linta na pinaulan ko kay Almira na naging rason para madistract sya. Kinuha ko ang pagkakataong yun para tumakbo palabas and luckily I did ngunit napailing ako ng makitang may sampung kawal ang nakaabang sa labas.

  "Ngayon na!" Sigaw ng parang leader nila at sabay sabay nila akong pinatamaan ng Enerniya na syang ikinatilapon ko. Pag nagtaong makilala ako ng Reyna, tyak ikukulonh niya ako dito habang buhay. Is this my end?

  "Of course not baby girl." Diko alam kung pagod lang ako o ano pero bat parang narinig ko ang boses ni Death. Cause I am really here, my Princess." Bago paman ako matamaan ulit ng enerhiyang galing sa mga kawal ay may Dark Barrier na ang pumalibot sakin at kasunod nun ay ang paglitaw ni Death sa harap ko. With a wide smile, he helped me stand sabay karga sakin bago lumipad paalis.

  "You can rest now, baby girl." Sabi niya at dun ko lang din naramdaman ang pagod at sakit ng katawan kaya naipikit ko ang mga mata ko at hinayaang lamunin ng antok.

  Nagising ako ng maramdamang may humahaplos sa buhok ko at agad akong napabangon ng makita ang mukha ni Death na nakangiti habang hinahaplos ang buhok ko.

  "What are you doing!?" Inis kong tanong na ikinapout niya.

  "Grabe naman to, ang sungit." Sabi niya na ikinarolyo ng mga mata ko. Naikunot ko ang mga mata ko ng makita kung nasan kami. "Nasa City tayo."

  "Bat ditdito moko dinala?"

  "Date." Nakangiti niyang sagot na ikinarolyo ko ulit ng mga mata ko at magsasalita pa sana ng may matandang babae ang humarap samin.

  "Nagbalik na. Nagbalik na sya." Sambit nito na ikinabangon ko. Anong pinagsasabi nito? "Nagbabalik na ang totoong Reyna ng Errania." Totoong reyna ng Errania? Sino? At bakit sakin sya nakatingin? "At isa lang ang ibig sabihin nito." Napalunok ako ng laway ng tinitigan niya ako. Nagsimula naring nagsitayuan ang mga balahibo ko sa katawan which is new to me. "Digmaan, dadanak ulit ang dugo!!" Sigaw niya and a scene coming from nowhere flash in my mind.

  War, blood, at bangkay ng mga tao sa ilalim ng Kulay Ubeng Buwan.

  Anong ibig sabihin nito?

  "Protect yourselves!" Yun ang huling katagang narinig ko mula sa matanda bago ako nawalan ng malay.

***

A/N: happy new year!!!
  Welcome 2020!!

  Don't forget to VOTE, COMMENT & SHARE!