DEVRİM KADINI

devrim kadını | Sarıl Bana

Devrim Kadını

|Sarıl Bana|

Aklına düşsem de, kaldırıp öpsen.

🖤

Gözlerimi ondan bir an çekemiyordum. Yanağımı üzerinde duran sıcak avuç içine yasladım. Işıl ışıl parlayan gözlerindeki sevgiyi ve aşkı uzaktan uzağa izledim.

Demir hayatımdaki tek güzel şeydi. En özel insandı. Onun sevgisi, aşkı merhameti ve şefkati diğer herkesten farklıydı. Beni kusurlarıma rağmen seven ve bekleyen bir tek o vardı.

Nefesimi usulca verip dudaklarımı nemlendirdim. Biraz önce beni öpmüştü. Nefesimi kuvvetle ciğerlerine hapsetmiş ve bizi birbirimize ait kılmıştı.

Uzun süren sessizliğimizi bozma gereksinimi duydum. Aslında sabaha kadar onunla böyle durabilirdim. "Eve geçelim mi?" sorumla eş zamanlı elinin birini yanağımdan çekti. Diğeri hâlâ duruyordu. Parmağı yanağımda gezindikçe mayışıyordum. "Geçelim," dedi pürüzlü sesiyle. Bedenimi gerilettim. Kapıyı açarak ayaklarımı asfaltla buluşturdum.

Arabayı kilitlemesini bekledim. Birlikte apartmana girdik. Anahtarla kapıyı açarak elimle içeriyi gösterdim. "Geç lütfen," ayakkabılarımızı çıkardıktan sonra karanlık salona girdik. Hazan evde yoktu hâlâ.

Oturmadan karşımda durdu. "Bir şey içmek ister misin? Ya da açsan," elleri belime yerleşti ve bedenlerimizi yaklaştırıp mesafemizi yok etti. "Sarıl bana," yoğun bakışlarına eklenen boğuk sesiyle ne yapacağımı şaşırdım.

Parmak uçlarıma basarak ince bileklerimi boynuna doladım. Belimdeki kolları bedenimin yerle olan bağlantısını kesti. Ayaklarım şimdi onun ayaklarının üzerindeydi.

Başını omzuma yasladı. "Sana olan ihtiyacım gün geçtikçe artıyor. Sabahları aynı evde, aynı odada, aynı yatakta uyanmak istemem çok mu bencilce. Kokunu her an solumak istiyorum,"

Kazağının boynu olmadığı için şanslıydım. Burnumu müptelası olduğum kokusunun kaynağı olan boynuna bastırdım. "Bende bunu istiyorum Demir," Belimdeki elleri sıklaştı. Gözlerimi kapayıp bu kez dudaklarımı tenine değdirdim. "Seninle olan her şeyi bende istiyorum," başını geriye çekti ancak hâlâ sıkıca sarılıyorduk.

"Altı ay sonra geldiğimde seni yine böyle bulabilecek miyim?"

Yanaklarıma usul usul düşen gözyaşlarını görünce biçimli kaşları çatıldı. "Ağlama gözümün bebeği," deyip teker teker öptü gözyaşlarımdan.

"Burada olacağım. Belki geç kaldım sana ama bekleyeceğim seni Demir. Hep beklerim ben seni, sen yeter ki sağ salim dön,"

"Geç değil bir tanem. Sen yanımdasın ya, her şey olması gerektiği gibi,"

Boynundaki ellerimi yüzüne çıkarttım. Sakallarını sevdim. "Sen çok güzel bir adamsın," dedim fısıltıyla. Sakin değildim, kalbim göğsümü delecekti neredeyse. Dudakları kıvrıldı. Dikiş izinin olduğu kısma odaklandım. Öpmek istedim. Yaralarını iyileştirmek ve ona doyabilmek istedim.

"Güzellik sadece kadına has bir şey değil. Bunu sende fark ettim. Sen güzelsin Demir. Ellerin güzel, saçların, gözlerin," durdum bir müddet. Gözlerini kırpmadan can kulağıyla beni dinliyordu. "Sakalların," deyip çenesine belli belirsiz dudaklarımı değdirdim. "Sen çok güzelsin, ama en çok kalbin güzel. Kalbin için dâhi sevebilirim seni, ki seviyorum. Seni bu kadar bekletmek istemezdim. Kalbim kalbini tanımasaydı eğer belki hiç söyleyemezdim de,"