"Güzelim, çok özledim seni. Çok merak ettim." dedi Mert Karan yorgun bir sesle.
Kardeşinin ağır ve sıkıntılı durumu yetmezmiş gibi bir de sevdiği kadından uzak ve ayrıydı. Sağlık durumunun iyi olduğunu biliyordu fakat onu görmek, sadece sağlığının değil, tamamen iyi olduğunu hissetmek istiyordu.
Bir zamanlar söylenen yalanlar, saklanan geçmiş ve gerçekler onları birbirinden ayrı ve uzak düşürürken, şimdi ise ortaya saçılmış gerçekler yine onları birbirinden uzaklara savuruyordu.
Galiba bu onların kaderiydi.
"Biraz daha zaman Mert. İnanıyorum, her şey iyi olacak." dedi Burcu ağlamaklı bir sesle. Dudaklarını telefona bastırmak, Mert 'in yankı yapan sesini öpmek istedi.
Keşke her şey eskisi gibi devam edebilseydi diye düşündü, zordu ama Mert Karan hemen diğer odadaydı en azından. Şimdi her şey tam anlamıyla berbattı. Üstelik Mira' yı da deli gibi merak ediyordu. "Annem nerede, neden yok?" diye soruyor muydu acaba?
"Senin sesin iyi gelmiyor." dedi Mert korkuyla.
"İyiyim. Yalnızca babam hâlâ tavırlı beklediğimiz üzere, onun için biraz üzgünüm. Endişe etmeni gerektirecek bir şey yok." dedi Burcu aceleyle.
Babası ona karşı resmen buz gibiydi, hâlâ ameliyat bölgesi çok fazla ağrıyordu ağrı kesiciler fayda etmiyordu, halsiz, yorgun ve iştahsızdı, Mert 'i deli gibi özlemiş, Mira' yı merak etmekten ölmüştü, biraz değil çok üzgündü ama sevgilisi onun için endişe etsin istemiyordu. Yalana mahkumdu.
"Burcu 'm," dedi Mert Karan kararlı bir sesle. "Oraya geliyorum."
Yılbaşı hediyesi için kuraya 20 Aralık' a kadar katılabilirsiniz. Görmemiş olanlar Bölüm 43 'e (en alt kısma) bakabilir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Affeder mi?
Romance~ Aşk, masumiyetini kirleten kan lekesini affetmedi. ~ Her yer kapkaranlık olduğunda hesaplamayı beceremediğim bir süre boyunca karanlıkta tutsak kaldım. Zifiri bir karanlığın hapsinde belki günlerce ve hatta belki de haftalarca kaldım. Sağ mıydım...
