Since day one, Chie Del Rio has been pressured by the weight of her family's legacy. She takes comfort in the sight of her long time crush, Jared Lavarias. Due to one unexpected circumstance, their paths come to a cross. Will this be the ticket to h...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
After how many days of convincing Papa that I should just stay here, he finally agreed.
"Hindi talaga ito tungkul kay Justine?"
Kumunot aking noo. "Sino si Justine?"
"Yung sinama mong lalake dito."
I chuckled. "Pa, Jared ang pangalan niya. Hindi Justine."
"Whatever. Just answer my question."
I smiled. "Hindi, Pa. How many times do I have to tell you that this is about Colin and you guys. Ayaw ko kayong iwan."
He nodded. Nang mapanatag siya, bumalik na siya sa kanyang study. Ngayong bakasyon mas naging close kami ni Papa. And I'm happy with thag. Umuwi rin ang aking mga kapatid at pinsan.
"I know there's a little part of you that wants stay here because of him," si Ate Ciena. I looked at her and smiled. Tama naman siya. May kunting parte sa 'kin na gustong manatili dito dahil kay Jared.
"You're right, Ate. But it's not the main reason. It's just one of the reasons."
She smiled. We talked for a while then decided to go to the mall to shop for school supplies.
Pasukan na ulit at senior high na ako. Bumalik na rin ang aking mga pinsan sa Davao.
"Hi!" bungad ko kina Irene pag pasok ko sa paaralan.
"Chie! Classmate pa rin tayo!" sigaw ni Nica.
"Omg! Yes!"
"Magkaklase tayong lahat hoy!" si Irene. Mas lumaki ang aking mga mata. Tumili ako at si Nica. Si Irene at Jewel ay umiling lamang.
Si Elyse ay absent dahil nasa Surigao pa siya kasama ang kanyang pamilya. Pumunta na kami sa aming silid. Pagkatapos ng klase napagkasunduan namin ni Jared na tumambay sa malapit na café.
"Senior high na tayo! Ang bilis!"
Tumango ako. "Oo nga. Mage-eighteen ka na this year!"
Tumawa siya. "Oo nga no! Anong regalo mo sa akin?"
"Yung pagmamahal ko!"
Tumawa siya ng malakas dahilan kung bakit pinagtitinginan kami ngayon.
"Hoy! Tumahimik ka nga!"
"Ang corny mo!"
I rolled my eyes.
"Pero seryoso, ano nga?"
"Wala akong ibibigay sayo."
"Hindi yan pwede!" He pouted.
I rolled my eyes again and walked out of the café. Pumara ako ng bus at sumunod naman siya.
"Meron ka ba ngayon? Bakit ang moody mo?!"
"Tumahimik ka nga!"
Bumuntonghininga siya. "Kung may nagawa akong naikakagalit mo, sorry."
