Brother from an other mother [dutch]

Hoofdstuk 13

"Hello Londen!" Roep ik als we het vliegtuig uitkomen. Het was een heftige vlucht met heel veel turbulentie. Naast me staat Fleur. Ze kijkt niet echt vrolijk. "He cheer up! Wat is er?". "Ik ben een beetje misselijk" zegt Fleur met een zacht stemmetje. We lopen de mensen uit het vliegtuig achterna richting de bagagebanden. Gelukkig kwamen de koffers al snel op de band en onze zelfs als een van de eerste. We konden meteen het vliegveld uitlopen als we allemaal gillende meisjes horen. "Wow wat is daar gebeurd?" We zien wat huilende meisjes en andere gillen en rennen allemaal naar een plek. Misschien is dat wel One Direction. "Fleur, dat is One Direction, mijn broer" ik begin te rennen. "Wacht nee dat is..." De rest hoor ik niet omdat ik tussen de gillende meisjes ren. "Harry! Harry!" Gil ik. Ik probeer langs een meisje te glippen maar die kijkt me boos aan. "Jeeez, wat ben jij een fake fan. Jij herkent Harry nieteens. Dat is Luke van 5 Seconds Of Summer. Ze lijken niet eens op elkaar. Oh my god, wat ben jij dom!" "Oh sorry". Ik loop weer terug naar Fleur. "5 seconds of summer" zeg ik. "Oh my goddddd!" Ik zie Fleur zich tussen de meisjes mengen. Ik ga op de stoep zitten, ik heb echt even geen zin in 5 Seconds Of Summer. Ik pak mijn IPod en zet *steal my girl* aan, van One Direction natuurlijk. Een paar minuten later staat Fleur weer voor mijn neus met een handtekening en heel veel foto's. Ze kijkt me aan met een jij-weet-wat-ik-denk gezicht. "STARBUCKS!" Roepen we tegelijkertijd. Blijkbaar riepen we erg hard want zelf alle meisjes bij 5 Seconds Of Summer kijken om. Ik lach en zwaai naar ze, zoals in Madagascar. En dan lopen we naar de eerste straat waarop een heel groot bord met "Starbucks" staat. Ik bestel een Skinny Vanille Latte en Fleur een Freppeccino Caramel. "Proost! Op London!" We tikken onze beker tegen elkaar en loggen daarna meteen in op het wifi netwerk. Verslaafd!
We lezen dat One Direction pas morgen in Londen aankomt dus we hebben vandaag de tijd om te gaan sightseeën. Aan het eind van de middag als we bijna heel Londen hebben gezien staan we voor het hotel. Het is een heel oud hotel en het ziet er best onverzorgd uit. "Hallo?" Er staat niemand in de lobby. "Fijn dit" "op de site zag het er wel echt heel erg mooi uit, maar dit lijkt er niet eens op. "OH MY GOD EEN MUIS" we gillen allebei en rennen naar buiten. "Wacht Fleur!"

Sorry jongens een heel klein hoofdstukje. Morgen ben ik eindelijk klaar met mijn examens dus dan zal ik meer en grotere hoofdstukken schrijven. X Eveline