Brother from an other mother [dutch]

Hoofsstuk 5

"ROOS! ROOS WACHT EVEN!" Ik hoor een bekende stem. Een jongenstem zo te horen, maar ik kan hem niet plaatsen. Ik hoor zijn voetstappen dichterbij komen waardoor ik mijn pas versnel. "Roos, blijf nou een staan". Ik ga de gang rechts in maar aan het einde kom ik erachter dat deze doodlopend is. Ik draai me abrupt om "Wat?!". Twee seconde later lig ik op de grond, naast me ligt Wietse. "Ik bedoelde niet je meteen stil moest staan!" We beginnen allebei keihard te lachen. Als we een beetje bij gekomen zijn helpt Wietse me met opstaan. Dat word een flinke blauweplek op mijn heup. "Was was er?" Vraagt hij uiteindelijk. "Niets, het gaat alweer". "Zeker?" Wietse is echt altijd zo lief. Ik wil niet tegen hem liegen. Ik leg hem uit dat Justin mijn nieuwe "broer" is en dat hij gemene opmerkingen maakt. De rest hou ik voor mezelf, ik vind het te gênant om te vertellen. Daarnaast.. Wat als Justin erachter komt, hij heeft nog die foto's van mij in het zwembad. "Shit he, ik wist niet dat hij zo gemeen was. Als hij nog eens zoiets doet dan moet je het maar zeggen. Ik laat hem niet jou zoveel pijn doen!" Hij zou eens moeten weten hoeveel pijn hij me echt deed. Het is best aandoenlijk hoe Wietse me wilt beschermen. Hij slaat een arm om me heen en trek me naar zich toe. Het voelt zo veilig om bij hem te zijn. Ik kijk op en kijk recht in zijn ogen. Hij brengt zijn gezicht naar de mijne en zoent me. Ik zoen terug. Onze lippen passen perfect op elkaar. Ik voel me geweldig, alsof ik de hele wereld aankan, maar tegelijkertijd voel ik me ook schuldig. Ik weet dat Wietse me al heel lang leuk vind. Voor mij is hij toch meer een soulmate dan een liefde. Ik doe een stap terug. Ik zie de verbaasde blik in zijn ogen. "Sorry, dit was fout" zeg ik zacht en ik loop weg.

Ik kijk op mijn horloge. Het is al bijna tijd voor de volgende les. Ik besluit een flesje water uit de automaat te halen en dan alvast naar biologie te gaan. Ik stuur een sms'je naar Fleur *straks met bio naast jou?*. Meteen krijg ik een instemmend sms'je terug. Gelukkig hebben we met biologie geen vaste plaatsen. Ik de grote pauze loop ik samen met Fleur naar de kantine en ga aan de tafel zitten waar we normaal ook altijd zitten. Thomas, Thijs en Wietse zitten er al. Er is alleen nog maar een plaats naast Wietse. Ik zie dat hij rode ogen heeft. De hele pauze is hij stil en als er een grap gemaak word snauwt hij iedereen af en loopt weg. "Wow wat is er met hem?" Vraagt Thijs. Ik krimp in elkaar, ik weet dat het mijn schuld is, ik had hem nooit mogen zoenen. "Weten jullie of er iets gebeurd is?" Ik probeer zo overtuigt mogelijk nee te schudden. Maar Fleur heeft me al door. "Ik moet opeens nodig naar de wc, Roos ga je mee?" Zegt ze streng en ze kijkt me doordringend aan. We lopen samen weg en ik maak ik ik-weet-van-niks gebaar naar de jongens. "Wat is er gebeurt?" "Ik heb gezoend" "Oh my god! Je bent ontgroent! Waarom heb je me niet gebeld?! Met wie?" "Nou het was net, het ging perongeluk. Met Wietse" "oh" antwoord Fleur wat minder enthousiast. "En toen?" Vraagt ze uiteindelijk na een lange stilte. Ik leg uit hoe ik ben weggelopen en dat hij daarom zo boos was. "Zullen we vanavond even bij hem langs gaan?" Shit vanavond, vanavond weer had Justin geschreven. Ik weet wat er kan gebeuren als ik niet kom. "Sorry ik kan vanavond niet, moet huiswerk maken. Ik bel hem straks wel" Blijkbaar geloofde ze mijn huiswerk smoes niet, want ze kijkt me bezorgt aan "het is Justin he?" Ik schud snel van nee, ik wil niet dat ze weet dat ik bang voor hem ben.

Smiddags al ik thuis ben ga ik gelijk naar mijn kamer. Ik doe de deur op slot en leg de sleutel op mijn bed. Als ik nou gewoon net doe alsof ik er niet ben dan kan Justin me ook niks doen. Na een paar uur word er aangebeld ik hoor Justins zware stappen de trap aflopen. Gespannen luister ik. Het zijn Samuel en Scott hoor ik. "Ik heb een verassing" hoor ik Justin zeggen. "Het heet Roos en ze is helemaal van ons. Ze is boven in haar kamer, maar ik heb de sleutel". Mijn hart klopt harder dan het ooit gedaan heeft. Bluft hij? Zijn er echt twee sleutels van mijn kamer. Het is al te laat om iets te bedenken want ik hoor een sleutel in de deur gaan en de deur zwaait open. Daar staat Justin met Scott en Samuel. Justin loopt naar me toe en sleept me van mijn bed. "Uitkleden!" Commandeert hij. Ik blijf staan. Dan geeft Justin een sein en Scott en Samuel lopen op mij af en pakken me zo stevig vast dat ik niks anders kan dan gillen. Justin loopt dan ook naar me toe. "Hou je mond slet!" Zegt hij terwijl hij zijn vuist naar achter haalt. Ik voel een pijnscheut door mijn hoofd en ik voel bloed. Meteen daarna voel ik nog een dreun. Ik gil het uit van de pijn en zak door mijn benen. Ik na een paar schoppen in mijn buik moet ik opgeven. Ik voel nog een trap tegen mijn rug en nog een tegen mijn hoofd. Ik kreun en dan word het zwart.

Hee, sorry het is een heel kort hoofdstuk, maar ik hoop dat jullie het spannend vinden. Ik probeer nu mijn vrije tijd in Mallorca waarin ik niet moet leren voor mijn examens (-.-') te besteden aan dit boek. Sorry voor de Bieber fans, want Justin is niet echt een leuk persoon in mijn verhaal. Zou Justin nu gesnapt worden?