Brother from an other mother [dutch]

Hoofsstuk 9

Weer terug op de lamer kijkt Lucas me onderzoekend aan. "Vertel eens" begint hij. "Ben je ècht van de trap gevallen?" Ik schik, ik had niet verwacht dat iemand deze vraag zou gaan stellen. Maar Lucas kijkt me zo bezorgd aan dat ik wel de waarheid moet zeggen. "Justin" zeg ik. "Dacht ik al, ik vind dat we die jongen moeten aangeven". Aangeven? Ik mijn gedachte zie ik Justin al, hij is boos en heeft net die foto's uit het zwembad gestuurd naar iedereen op school. "Nee dat kan niet" "hoezo niet? Kijk wat hij je aangedaan heeft!" "Maar hij heeft foto's" "wat voor foto's?" Lucas kijkt me nu nog bezorgder aan. "Foto's in het zwembad. Ik w-wist niet d-dat hij er ook w-was en toen g-ging ik zwemmen m-maar. Ik had geen bikini aan" beschaamd kijk ik Lucas aan. "Misschien houd hij zich niet zo goed aan de afspraken?" "Nah dat deed hij de vorige keer wel" "Ik moet nu echt gaan, we bedenken morgen wel wat!" Ik geef hem een kus en hij mij. En dan ben ik weer alleen. Ik haat het om alleen te zijn. Zeker nu Justin elk moment mijn kamer in kan lopen. Ik pak mijn laptop en kijk een aflevering van Teen Wolf. Echt mijn lievelingsserie. De hoofdrolspeler, die ook Scott heet, is zo knap! Gelukkig lijkt hij helemaal niet op de Scott van school. Mijn maag begint te brommen. Ik heb alleen vanochtend een broodje gegeten en het is nu al 18:05. Ach het is opzich wel goed voor me. Ik zoek op internet naar afvallen. Ik vind een site waarop staat dat je jezelf een doel moet stellen, door bijvoorbeeld een celebrity te kiezen. Ik denk na: Kate Moss! Zij is zo knap! Ik zoek haar snel op. BMI van Kate Moss is 16. Snel zoek ik op hoeveel ik zou moeten wegen bij zo'n BMI. Met mijn lengte van 169cm moet ik 46kg wegen. Ik heb geen idee wat ik nu weeg. Misschien hebben ze hier in het ziekenhuis wel een weegschaal. Ik druk op het knopje. Er gaat een rood lampje branden en binnen een paar minuten staat Marloes in mijn kamer. "Ik heb een vraagje, hebben jullie ook iets van een weegschaal?" "Waarom zou een knap dun meisje een weegschaal willen hebben?" Vraagt Marloes moederlijk. "Schoolopdracht, we moeten onze BMI uitrekenen." Lieg ik. Marloes doet een laatje naast de kast open en haalt de weegschaal eruit. Ah hij ligt dus gewoon in mijn kamer. Ik trek mijn trui uit en sta in ondergoed op de weegschaal. 52,9 kilo lees ik af. Snel trek ik mijn kleren weer aan. Marloes legt uit hoe je je BMI kan berekenen. Lengte/(gewicht x gewicht). "Jouw BMI nu is dus 18,6, dat is net aan gezond" "dankje"
Ik moet dus ongeveer 7 kilo afvallen om net als Kate Moss te zijn. Ik kan elke week wel een kilo afvallen en dan ben ik over 7 weken al bij mijn doel. Ik word meteen enthousiast en doe 30 situps, maar het doet nog teveel pijn door mijn rib.
Opeens gaat er iemand praten in mijn kamer. *5 uur ik word gebeld om te skaten op de skatebaan vlak buiten de stad. Maar van mijn moeder moet ik de aarde beschermen tegen wezens van buitenaf* Mijn mobiel, maar ik zie hem nergens. "waar is dat rotding!" Roep ik uit frustratie. Ik vind hem onder mijn kussen. "Tuurlijk". "Hey met " *tuut tuut tuut*. Telaat. Ik kijk bij gesprekgemist. *Lucas <3 (1) *. Ik bel hem terug. "Met Lucas" "hee met Roos! Waarvoor belde je? Mis je me nu al?" "Nee ik heb wat over Justin, ik zag hem vandaag dealen." "Dealen?" "Ja het doorverkopen van drugs" "ja dat snap ik nog wel, maar wat moet ik ermee?" "Wacht ik kom naar je toe! Ik ben er over 5 minuten" "tot zo!"
Kleine vijf minuten later komt Lucas met rode wangen de kamer inrennen. "Hoi" "aw je bent zo cutee met rode wangetjes" giegel ik. Lucas geeft me een bitch-please gezicht en ik doe weer serieus. "Oke maar vertel" zeg ik. "Nou, ik zag Justin drug dealen en ik heb er foto's van. Als we naar de politie gaan en hem daarvoor laten aanhouden hoeft hij niet te weten dat wij het waren en daarnaast heb jij niks verkeerds gedaan waardoor hij de foto's niet doorstuurt" "wow" zeg ik. "Oh ging ik te snel?" "Nee hoor! Maar dat je dit allemaal bedenkt. Wanneer gaan we?" "We? Volgens mij mag jij niet niet het ziekenhuis uit kleine meid." Daar heeft hij wel gelijk in, maar ik wil dat Justin opgesloten word en het liefst zo snel mogelijk. "Mevrouw Roos Meeren?" Ik zie twee agenten mijn kamer instappen. De vrouw is klein en oogt vriendelijk, de man is groot en kijkt alsof hij net is aangevallen door tien honden. Lucas kijkt me triomfantelijk aan. "Heb ik even geregeld". Na een half uurtje hebben we ons verhaal gedaan. De politie gaat Justin de komende tijd goed in de gaten houden en als ze hem kunnen betrappen zullen ze hem aanhouden.
Meteen nadat de agenten weg zij komt Marloes binnen. "Ik heb goed en slecht nieuws. Wat wil je het eerst horen?" "Uh het goede?" "Je mag morgenavond uit het ziekenhuis!" "Yes!" Ik spring mijn bed uit en geef Marloes een knuffel en ren dan naar Lucas om hem een zoen te geven. "Maar dan het slechte nieuws" Marloes kijkt heel erg bezorgd, het moet wel heel erg zijn. "Ja?" "We moeten elkaar gaan missen" zegt ze met een grote lach. "Haha ik dacht dat er echt iets heel ergs aan de hand was!" "Was precies de bedoeling!"

Hee lezers,
Ik vind het erg leuk om het boek te schrijven, maar ik zou het ook leuk vinden als er ook mensen reageren, dan weet ik of jullie het wel leuk vinden en ik door moet gaan met schrijven. Ik heb echt heel veel ideeën voor het volgende hoofdstuk
dus.... Moet ik doorschrijven?
X Eveline