Brother from an other mother [dutch]

Hoofsstuk 11

Ik in de woonkamer op de bank onder een grote deken met een kop thee in mijn hand. De spanning is om te snijden. Naast me zitten Fleur en Lucas en op de andere bank Floris, David, Thomas en Thijs. Wietse had al eerder afscheid genomen. Op de twee stoelen naast me zitten twee agenten. Dezelfde als ik het ziekenhuis alleen dit keer kijken ze wat minder vrolijk en wat minder angstig. "Wat is er gebeurt?" Vraagt Fleur voorzichtig. De vrouwelijke agent neemt het woord. "We weten nog niet precies wat er gebeurt is dat komt pas uit onderzoek. We hadden vanmiddag Justin al betrapt op dealen en gingen naar jullie huis om hem te arresteren. Daar werd hij zo boos dat hij een mes pakte en hij stak daar je vader mee in zijn buik. Ook een college van ons is neergestoken. Je moeder heeft zich heel lang kunnen verzetten maar is uiteindelijk ook veel gestoken." "En nu?" "Justin zit nu vast en krijgt binnenkort een rechtszaak. Je moeder ligt in een coma in het ziekenhuis." "En mijn vader?" Vraag ik door mijn tranen heen. "Je vader heeft het helaas niet overleefd, het spijt me". Ik probeer mijn tranen tegen te houden. Met huilen los je namelijk niks op, dat zegt mijn vader altijd. Nee, dat ZEI mijn vader altijd. "En wat gebeurt er nu met Roos?" "Roos mag thuis blijven wonen, ze is oud genoeg en Nadja heeft beloofd wat meer uren te draaien". Er worden nog wat praktische dingen besproken, maar ik heb daar geen aandacht voor. Hoe kan opeens mijn vader dood zijn? Het is allemaal zo onwerkelijk.
Ik zie mijn moeder voor me, hoe ze op de brancard lag en in de ambulance werd gelegd. Ze probeerde wat te zeggen. Zoek. Brief. Kast. Welke kast? We wonen in een super groot huis en er zijn wel 30 kasten! Ik loop naar de eerste kast en haal hem helemaal leeg ik doorzoek of er geen kleine luikjes of gaatjes zijn en loop dan naar de volgende kast. Weer niks. "Wat zoek je?" Nadja staat achter me. "Mijn moeder had het over een brief in een kast die ik moest zoeken." "Ik weet wel welke kast ze bedoeld". Ze loopt naar boven en ik strompel achter haar aan. We lopen door een gang die we nooit gebruiken en bij een grote houten deur aan het eind van de gang blijft ze staan. In de kamer staan allemaal kinderspullen zoals een wiegje en een grote knuffel. En aan de andere kant van de kamer staat een enorme kast. "Wow het lijkt Narnia wel" fluister ik. Ik loop naar de kast en maak hem open. Op de grond licht een envelop. *Roos* staat erop. Ik neem hem mee naar beneden en maak hem open als ik op de bank lig.

Lieve Roos,
Als je dit leest ben ik niet meer instaat het je te vertellen. Je vader en ik hebben wat voor je achtergehouden vanaf je geboorte. Op 1 februari 1994 ben ik bevallen van een zoon: Harry. Dit was nog voordat ik je vader kende. De vader was Desmond Styles. In die tijd had ik problemen met alcohol. Ik ben gescheiden van Desmond en hij heeft mijn zoon meegenomen om hen te beschermen tegen mij. Pas een jaar later kwam ik je vader tegen en ben ik over mijn problemen heen gekomen. Toen werd ik zwanger van jou. Ik heb Harry altijd heel erg gemist, daarom wou ik altijd een tweede kind, helaas is dat nu niet meer mogelijk. Als wij er niet meer zijn wil ik dat je je broer gaat zoeken.
Ik hou heel veel van je.
Veel liefs Mama

Wow ik heb dus wel een broer. Wou mama daarom Justin? Hoe ga ik die Harry vinden? Ik pak mijn iPhone en bel Fleur. "Hee kan je even langskomen?" "Tuurlijk! Tot over 5 minuten." Vijf minuten later zitten we op de bank met chocomelk en leest Fleur de brief. "Wat?! Je hebt een broer?" "Ja en ik moet hem zoeken" "Oh my god". Fleurs mond valt open en ze kijkt alsof ze een geest gezien heeft. "Wat is er?" "Roos. Harry! Harry Styles! Harry fucking Styles is jouw broer!"

ONE DIRECTION IN DA HOUSE! Hoop dat jullie het leuk vinden! X Eveline