Talk Back and You're Dead!

Chapter Fifty-Three

"SINA JUN AT SUN!!! KYAAAAAAAAHHHH!!!"

Naghiyawan na naman ang mga nanunuod. Sasayaw sila. Pinatugtog ang All She Knows ni Bruno Mars. Sinayaw nila 'yon. Ang galing nila. Mabagal ang steps nila na bibilis at muling babagal. Lahat ng galaw nila sinusundan ng mata ng mga audience. Parami ng parami ang nasayaw sa stage na tila isang flash mob. Yung iba naka-black army suit. Pero sina Jun at Sun lang ang part ng Lucky 13.

Somehow parang tinamaan ako sa kanta. Kaagad din naman natapos ang sayaw. Naghihiyawan parin ang mga tao.

"JUN!! SUN!! YOU SEXY BEASTS!!! KYAAAAAHHH!!!!"

"LUCKY 13!!!! WE WANT LUCKY 13!!!!!"

"HOT!! HOT!! HOT!!!"

"SARANGHAE OPPA!!!!"

Hindi na mapigilan ang mga hiyawan ng audience. Muling pinatay ang mga ilaw.

"Kyaaah! Mga Lucky 13 na ang nagpeperform!"

"Sino kaya ang susunod?"

"Sana sumunod na magperform yung leader nila! Si TOP!"

"Oo nga! Isang beses ko palang nakita 'yon eh. Mukhang masungit!"

"Hindi ah! Tahimik lang talaga 'yon! KYAAAH!! Ang gwapo nya no?"

"Oo! Pati si Red! Yung pula ang buhok?"

"KYAAAAAAHH!! Lahat naman sila gwapo eh!"

"Si Omi ang cute kanina!!"

"Basta ako si Kyo ang gusto ko!!"

"Go Seven! Sana si Seven na ang magperform!!"

"KYAAAAAAAHHH!!!"

Nakakabingi ang tilian nila. Kanina pa nakapatay ang mga ilaw. Dapat ngayon bukas na ang mga yan. Nagkaron kaya ng problema?

Limang minuto na ang lumipas pero wala parin nagbubukas ng ilaw sa stage. Nag-uumpisa nang mainip ang mga tao. Pagkaraan ng ilan pang minuto may narinig akong strum ng gitara.

May kumakanta na sa stage. All I want for Christmas ang title ng kanta. Binuksan lamang ang isang spotlight. Galing sa itaas ng stage ang spotlight at nakatutok mismo sa kumakanta, may nabuong shadow sa mukha nya. Hindi ko sya makilala. Nag-iisa lang sya sa stage. Nakasuot sya ng black shirt na pinatungan ng puting coat at may gitara na nakasabit sa kanyang balikat.

Ang lamig ng boses nya. and somewhat familiar. Sigurado akong part sya ng Lucky 13. Aside sa familiar ang boses nya...naka-white din sya.

"Sino kaya sya?"

"Naiiyak ako sa kanta nya."

"Ako nga rin eh. Naalala ko yung ex ko!"

"Bigla kong na-miss yung boyfriend ko."

"WAAAAAHHH!!!"

Kung sa mga naunang performance ay nagwawala ang mga audience... ngayon parang pigil nila ang mga hininga nila at nag-coconcentrate sa nakanta.

Ang iba ay nakikisabay na sa kanta. Ang iba winawagayway ang ilaw na hawak nila. Walang mag-aakala na kanina lang ay wild ang mga tao. Sino ba talaga ang kumakanta sa stage?

"Siguro brokenhearted din ang nakanta."

"Bakit naman?"

"Tagos sa'kin eh! It hurts you know! Kakabreak lang namin ni Kiko."

Pang-brokenhearted na kanta? Part ng Lucky 13? Naka-white. Pamilyar ang boses. Inaninag ko ang mukha nya. Ang dilim talaga! Bakit ayaw nilang ipakita ang mukha ng nakanta?! Namatay ang mga ilaw. Tapos na ang kanta. Hindi ko man lang nakita kung sino sya. Nagpalakpakan ang mga tao. Ang iba sa kanila umiiyak pa.