Mind Games 2 :Her Turn

Τελική ευθεία

"Δεν ρωτάω αν θυμάστε. Νομίζω όλοι ξέρετε τι πρέπει να κάνετε..." είπε τη τελευταία του λέξη καθώς γέμιζε το όπλο του.

"Έχω μια ένσταση!" Τοποθετήθηκε ο Κάσιεν

"Ακούω" αποκρίθηκε κοφτα ο Ίαν

"Νομίζω πως δικαιωματικά, ο αδύναμος πρέπει να αναλάβει..." είπε υπονοώντας το πρώτο μήνυμα της αδερφής του. Ο Ίαν τον κοίταξε καλά καλά και αφού γέμισε το όπλο, του άνοιξε τη παλάμη και το έβαλε μέσα.

"Έχεις την ευκαιρία να κερδίσεις την εμπιστοσύνη μου ξανά..." είπε και έφυγε χωρίς να τον κοιτάξει.

"Θα του περάσει..." σχολίασε ο Λιαμ χτυπώντας τον στη πλάτη μα ο Κάσιεν δεν είχε την ίδια άποψη.

"Δύσκολο αδερφέ... Ούτε εγώ μπορώ να ξεπεράσω τις πράξεις μου. Έλα... κάποιος μας έχει ανάγκη αυτή τη στιγμή και ήρθε η ώρα να της δείξουμε πως είμαστε εκεί..."

Μπήκαν όλοι σε ένα αμάξι. Με όλα αυτά που έγιναν πλέον χωρούσαν άνετα στο μεγάλο τζιπ. Ο Ίαν οδηγούσε, έπειτα από τον έντονο διαπληκτισμό του με τον Λαντον για τη θέση , επειδή πίστευε πως ήταν αρκετά ταραγμένος για να κάτσει πίσω από το τιμόνι. Ο Κάσιεν ήταν δίπλα, ενώ πίσω ήταν τα δίδυμα, ο Λαντον και ο Ράιαν.

"Κρίστιαν μας ακούς;" ρώτησε ο Ίαν συνδέοντας τα ακουστικά του.

"Ναι. Δεν καταλαβαίνω γιατί έπρεπε να μείνω σπίτι!"

"Δεν έχουμε χρόνο για γκρίνια! Κάποιος έπρεπε να προσέχει την έπαυλη και τα πτώματα στη πίσω παραλία. Ο Νικ θα έρθει σε μια ώρα να καθαρίσει εκεί πίσω. Ποιον θα βρει ;"

Ο Κρίστιαν ξεφυσησε .

"Καλά... Τουλάχιστον ακούω και βλέπω τα σήματα σας"

"Ώραια. Αν προκύψει κάτι, μας ενημερώνεις..."

"Ίαν; ξέρω πως πάτε να αντιμετωπίσετε μια γυναίκα αλλά θέλω να προσέχετε αδερφέ..."

"Να είσαι σίγουρος..." είπε και έκλεισε την επικοινωνία κατά τη διαδρομή...

40 λεπτά αργότερα.

Περπατούσαν ήδη δέκα λεπτά όταν είδαν στα 200 μέτρα το εργοστάσιο. Η περιοχή ήταν πνιγμένη στην άμμο και για να μην σηκώσουν σκονη, πάρκαραν το τζιπ πιο μακριά. Τριγύρω υπήρχαν ελάχιστα μέρη για να κρυφτούν καθώς πλησίαζαν ενώ η άγονη γη δεν τους βοηθούσε καθόλου.

"Πώς διάολο θα πλησιάσουμε; Είναι σαν να έχει αόρατους φράχτες! Θα μας δει !" Είπε ο Λιαμ προβληματισμένος.