Mind Games 2 :Her Turn

Θα μου το πληρώσεις!

Ένιωσε να την πιέζει ανάμεσα στις φλέβες και στο τενοντα του καρπού. Ήξερε ακριβώς ποια σημεία έπρεπε να πατήσει με τα δάχτυλα έτσι ώστε να ανοίξουν τα δάχτυλα της και τα μαχαίρια της να πέσουν στο πλάι.

"Ομολογώ δεν σου το 'χα..." είπε πιέζοντας πιο πολύ τους καρπους της. "Ήρθες ολομόναχη στη φωλιά... Συγχαρητήρια..." Ο Ίαν μιλούσε
σιγανά, προκλητικά και γεμάτος ειρωνεία. Εκείνη από την άλλη, τον κοιτούσε σιωπηλή. Σοβαρή. Χωρίς κανένα σημάδι φόβου και έκπληξης.

"Ίσως ήθελα να τεσταρω τις ικανότητες σου. Έχω την εντύπωση πως τώρα τελευταία αναλωνεσαι με τόσα σκουπίδια που έχεις μαζέψει εδώ μέσα" του αντιγυρισε κι εκείνος της έσκασε ένα από εκείνα τα στραβά του χαμόγελα...Ένα από τα χαμόγελα που ζωγράφιζε στο πρόσωπο του όταν σκεφτόταν κάτι πονηρό η όταν εκείνη έλεγε κάτι που του άρεσε... Ήταν αρκετά ξεχωριστό, οικείο μα και ξένο πλέον στα μάτια της.

"Έκλεισε η πληγή;" ρώτησε και παίζοντας πόκερ με το θάνατο, απελευθέρωσε το χέρι της. Άφησε το δικό του να ταξιδέψει μέχρι την άκρη της μπλούζα της και χωρίς να την σηκώσει , εισχωρησε  μέσα τα δάχτυλα του. Ψηλάφησε το δέρμα της προσεκτικά μα μόλις άγγιξε τους μεγάλους  επιδέσμους, το παιχνιδιάρικο βλέμμα του, σκοτείνιασε. "Θέλει πάνω από μήνα για να κλείσει..." είπε ψιθυριστά "Κι αν κρίνω από την υγρασία που αγγίζω, είτε άνοιξε η πληγή κατά τη πτώση σου, είτε ίδρωσε το κορμάκι σου..." χώθηκε στο λαιμό της , δάγκωσε το λοβο του αυτιού της και γλυφοντας το απαλά συνέχισε "Ο Ρόμπερτ πρέπει να έκανε εξαιρετική δουλειά, άρα υποθέτω πως σου προκαλώ κάψα..."

"Μην χαίρεσαι  και τόσο..."

"Μα δεν χαίρομαι ... Μου είσαι αδιάφορη..."

Η Καταλινα θέλοντας και μη γέλασε παρά το πόνο. Ο Ίαν είχε δίκιο εν μέρη.  Η πληγή της είχε ανοίξει αλλά ακούγοντας τον να της λέει ότι του είναι αδιάφορη, ένιωσε ένα τσίμπημα στο στήθος που δεν έπρεπε.

"Αλήθεια;" ρώτησε αλλάζοντας εντελώς την μέχρι πρότινος ψυχρή φωνή της.

"Αλήθεια. Η Βανέσα είναι χίλιες φορές πιο..." Πριν καν τελειώσει τη φράση του, του έδωσε μια κουτουλιά με τοση δύναμη οση χρειαζόταν για να τον φέρει στα μέτρα  της.  Τον κλώτσησε γυρίζοντας τον στο πλάι,  αντεστρεψε τους ρόλους και πιάνοντας τα μαχαίρια της ανέβηκε πάνω του.

"Το νιώθεις αυτό;" ρώτησε πιέζοντας τη λεπίδα στο λαιμό του και ο Ίαν την έπιασε από τη μέση .