Chapter 11. Frustrated

18.2K 548 3
                                    

Nagtataka ako kung bakit ilang araw nang hindi nagpapatimpla ng kape si dark king.

Magdadalawang linggo na ako sa trabaho. Ni anino niya, hindi ko pa nakikita. Tatawag lang siya kung may ipagagawa. Mahigpit din ang bilin niya na walang papasok sa office, even me, nang walang pahintulot.

Tss... Para siyang babaeng may dalaw. Moody.

It's not that I miss him noh...

Gusto ko lang makita ang inis sa mukha niya kapag nagsusungit siya.

Minsan, nag-iisip ako kung bakit ganun na lang kadilim ang mundo niya. Ano kayang nangyari sa kanya? Imposible namang inborn 'yon.

There must be something.

Ano kayang hitsura niya kapag nakangiti? Ano kayang hitsura niya kapag nawala ang kunot sa mga noo niya?

I wanna see him smile.

Paano mo pangingitiin ang taong madilim ang mundo?

Hmmm...

I saw him smirk. I saw his grin.

Maybe that's a good start.

Tumayo ako at nagtimpla ng masarap kong kape. Balak kong dalhan siya dahil alam kong kailangan niya 'yon. Pagkatapos ay pumunta ako sa office niya, hindi na ako kumatok.

Pagbukas ko ng glass door ay nakita ko siyang nakaupo sa trono niya.

Nakapikit ang mga mata niya at medyo gusot ang tie niya. Even if in closed eyes, he looked worried.

Inilapag ko ang kape sa mesa at lumapit sa kanya.

Ang sarap niyang panoorin habang natutulog. Ang haba ng eyelashes niya at ang kinis ng mukha. And his lips...

Heavy breathing...

Pakiramdan ko ay isa akong pulubing nakatingin lang sa chocolate na nakadisplay sa shop.

'Yong pakiramdam na takam na takam ka na pero hindi mo maabut-abot.

I just want to seize the moment. Pagkagising kasi nito ay mag-aalburuto na naman siya. Once in a blue moon ko lang siya mapagmamasdan nang tulog.

Pinalis ko ang kunot sa kanyang noo with my thumb.

"There...sleep well my dark king..."

Nakangiti na ako nang tatalikod na ako pero may pumigil sa braso ko.

Sa gulat ko ay muntik na akong mapasigaw. Nilingon ko ang brasong nakakapit sakin and then to the man holding me.

Galit na galit ang mukha nito.

Shit! Baka nagising ko siya.

"Who gave you the right to touch me?!"

"I-im..."

"Don't ever try to touch me again kung gusto mo pang manatili dito."

"I-i didn't mean to---"

"Get out!"

Marahas niyang binitawan ang braso ko. Dali-dali akong lumabas habul-habol ko ang hininga ko.

Hindi na sana ako nag-intrude pa. He looked like he was going to eat me.

But why do I have this feeling na gusto ko pa rin siyang makita? Na gusto kong maalis ang mga bumabagabag sa kanya.

Nahulog na kaya ako sa kanya?

But how?



KING's POV

I was just resting for a bit. Nananakit na naman ang ulo ko sa dami ng trabaho. Ayos naman ang lahat pero gusto kong i-divert ang isip ko sa mga bagay-bagay.

Ayokong makita ang kahit na sino so I was enjoying my kingdom of isolation.

I kept thinking about her. Thinking about the time when I thought about her being mine.

She's just an ordinary woman but the fact that she's my secretary and I'm being fooled by her sweet smart mouth. This scenario was the same happenings when I fell in love with Lalaine.

Like her, she was beautiful and smart and sexy. She didn't make a good coffee though.

This feeling...I know it's just lust. But why do I keep thinking about her? I feel like I want to take her away.

Gusto kong paalisin na lang siya dito para hindi na nagugulo pa ang mundo ko pero bakit hindi ko magawa?

I'll be damned the moment I let her through me.

I was in that state nang marinig kong bumukas ang glass door and then the tempting aroma of her coffee. I know it's her.

Crap! It's her!

Sa palagay ko ay naisipan lang niyang dalhan ako ng kape.

But I never expected that she would stay longer than I thought. Narinig ko ang taguktok ng takong niya sa sahig na palapit sakin.

I can't help but wonder what would she do next so I stayed asleep---pretending.

I knew she was watching me sleep, makes me want to grab her and kiss her. Been wanting to. I could smell her sweet scent.

Damn woman! She's getting into my nerves like drugs.

A little later, I felt her finger between my brows.

"There...sleepwell my dark king..."

Her voice was soothing. Her sweet little husky voice.

Damn! I can't believe I'm acting like this!

She's just another bitch trying to seduce me. I can't let that happen. She'll never win me over.

Dumilat ako and then I grabbed her arm.

I startled her.

"Who gave you the right to touch me?!"

Damn it! I even let her touch me.

"I-im..."

"Don't ever try to touch me again kung gusto mo pang manatili dito."

"I-i didn't mean to---"

"Get out!"

I'm frustrated. I can't even think straight whenever she's around. What is she doing to me?

Damn woman.

If she ever try to touch me again, I swear...

I'm gonna regret my next move.

The Elite Men Empire Series: Into The Dark King's LairTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon