Like We Used To [COMPLETED]

Bad And Good

Jennie's

Hindi pa rin nagigising si Lisa. Iniwan ko muna siya kina Jisoo Unnie at Rosé. Umuwi muna ako para kumuha ng ilang gamit. Sabi ng doctor baka magtagal pa raw kami. Wala pa raw improvement sa kalagayan ni Lisa. Hindi ako nawawalan ng pag-asa, kung kailangang ako ang maging donor gagawin ko. Wala akong pakialam kung mamatay ako. Lisa's happiness is my happiness, she's my life.

"How's Lisa?" Tanong ng Mommy ko.

"No improvement, Mom. But i'm still hoping that one of these days she'll wake up." Niyakap niya ako.

"Kumain ka na muna, ako na ang mag-aayos ng mga gamit mo."

"It's okay, Mom. I can handle this." Mas humigpit ang yakap niya. Hindi ko na napigilan pa. Nanlambot na ang mga tuhod ko at dere-deretso na ako sa pag-iyak.

"Ssshhh. Everything will be okay, Jen."

"Paano kung tuluyan na niya akong iwanan, Mom? Hindi ko kaya."

"Sshh. Hinding-hindi 'yan gagawin ni Lisa. Tatlong taon ka niyang hinintay at hindi siya basta na lang susuko."

Hinayaan niya lang akong umiyak nang umiyak. Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako sa habang nasa bisig niya.

Nagising na lamang ako dahil sa tunog ng telepono.

"Unnie,"

"..."

"What?!"

"..."

"Palayasin ninyo siya riyan."

"..."

"With whom?"

"..."

"Wag na 'wag ninyong palalapitin ang demonyong 'yan kay Lisa."

"..."

"Papunta na ako, Unnie. Mabilis lang ako."

Kaagad akong bumangon. Dinala ko na ang mga gamit ko at nagpaalam na ako kina mommy.

Habang nagda-drive hindi ko maiwasang mapahawak nang mahigpit sa manibela.

Tngna, layuan niyo si Lisa. Hindi na ako natatakot pumatay o mamatay.

Makalipas ang ilang minuto nakabalik na ako ng hospital at halos liparin ko na papunta sa room ni Lisa. Pagkabukas ko ng pinto nabungaran ko ang demonyo sa lupa.

"What are you doing here?! Get out of here before I call the police!"

Bakas ang pagkagulat sa mukha ni Jisoo Unnie at ni Rosé.

"Hear him first, please."

"And who the hell are you to say that?! Still part of the you evil plan, ha Sana?!"

"It's not what you think." Bakas ang lungkot sa mga mata niya. And I don't care.

"Jen, please." He held my hand, disgusting. I think i'm going to puke.

Kaagad kong binawi ang kamay ko.

"I'm here asking your forgiveness." He bowed his head.

"Forgiveness?! Are you kidding me, Kai?!"

"Jen, tell us what's this? It's confusing." Jisoo Unnie said.

"Hindi ko sinasadya, Jennie. Nilamon na ako ng kasakiman ko. Pero pinagsisisihan ko na ang lahat." Pagpapatuloy ni Kai.