Like We Used To [COMPLETED]

Dreams

Lisa's

It felt like real. I saw her with me. She kissed me, hugged me and we made love. I missed her. Naiinggit ako sa panaginip ko, every 23rd nananaginip ako na nandito siya. Which is weird dahil pakiramdam ko totoong-totoo. Hindi lang talaga ako sigurado kasi palagi akong lasing. As in langong-lango sa kalasingan.

I touched my lips. Felt like hers. Fck! Hindi na talaga ako maglalasing.

Tell that to the Marines, Manoban.

Fck you! Don't talk ko me.

No, fck you!

Fck! Fck! Fck!

Bumangon ako. Good thing sunday ngayon, sarado talaga ang café. Nagbanyo ako para maghilamos. Humarap ako sa salamin.

Fck! Ano 'to? Hickeys?!

Sht!

I'm sorry, Nini. Promise, uminom lang talaga ako kagabi.

Sht. Sht. This is not happening.

Hickey's all over my neck?! Wtf!

Naghubad ako. Sht! Na-rape ba ako?

Last thing I remember hinatid pa ako nina Rosé rito.

Tngna!

Nirereserve ko ang sarili ko for her, for my Nini.

Napasabunot na lang ako at bumalik na ako sa kama.

Whut?! Bakit dalawa ang ice cream dito? Isa lang binili ni Rosé a? Or dalawa? Hindi na talaga ako maglalasing. Swear.

Milky ice cream na tunaw. Kung nandito lang si Jen for sure walang matitira dito.

"I missed you, Baby."

Lintik na luha 'to, hindi na natuyo.

Someone's calling.

Seriously? Sunday ngayon, hindi ba pwedeng araw ng pahinga?

"Yes, Unnie?"

"..."

"Okay, okay, i'm coming."

Lumabas ako at pinagbuksan sila.

"What do you all want?" Kunot-noo kong salubong.

"Kapehan 'to, so technically kape ang kailangan namin."

Tss. Pilosopo.

Ano bang problema ng mga 'to?

"Lisa?" Sigaw ng manok.

"Is that hickeys?"

You're dead, Manoban.

"No! Mosquito bite."

What a lame excuses.

"Siguraduhin mo lang Manoban. Dapat pure and clean ka pa pagbalik ni Jen."

At heto na naman ang biglaang pagkirot. Tngna. Pagod na akong masaktan.

"I'm clean, super clean."

Pssh. Mahahalay.

Clean? How sure are you, Manoban?

Duh? Hindi kasali ang panaginip 'no.

"Earth to Lisa. Lutang ka na naman."

Tss.

"Okay, maupo muna kayo. Gagawa lang ako ng lason."

Whoa. Death glares all the way.

"I mean coffee. Ksksksksksks."

Rosé, Jisoo, Seulgi, Irene are here. Hindi ko alam kung anong drama nila. And yes marunong na akong gumawa ng kape. Minsan kapag ayaw kong pumasok sa office, nandito lang ako with Naeyon and Jeong Yeon. Yie. Okay, zip your mouth, Lisa. Nayeon is my right hand so hindi talaga siya nakakapagfull time rito. Kapag namimiss niya lang si JY.

I said zip your big mouth, Lisa.

Hmm. 'Kay.

Parang silang mga bubuyog na bulong nang bulong. Napapakunot si Jisoo, habang gulat na gulat si Irene at si Seulgi. HAHAHAHA. Nakakatawa talaga ang mga hitsura nila.

Jennie. Jennie. Jennie.

Yah! I heard my wife's name.

"Care to share?" Sabat ko.

Parang nagulat sila.

"Gusto mo bang magpuntang Thailand?"

Seriously? Out of knowhere biglang Thailand?

"And why would I go there?"

"Because you're stressed and you need to freshen up a little bit?" Jisoo said.

"And it's not I it's we. We are going there. I missed our parents." Rosé added.

"My parents, Chaeyoung. MY parents." I smirked.

"Okay, okay, so we are going to see you fam. We know that you miss them." Seulgi said.

Medyo weird talaga 'tong mga 'to.

"I guess I have no choice?"

Ang dadaya. Caught off guard na naman ako.

"But Jisoo will stay." Rosé said.

Kumunot ako.

"And why is that?"

"Business meeting Lisa."

"I don't belive you."

Damn this Chikin. She's lying.

I dialled her mom's number.

"Ma, may business meeting po ba si Unnie this coming week?"

"..."

"Okay, Ma. Thank you and I miss you."

Call ended.

"You see that Lisa? Ikaw lang naman 'tong walang katiwa-tiwala e."

Na-guilty ako.

"Okay, i'm sorry Unnie."

She hugged me.

"Don't worry, Lisa. We'll do anything just to see you being your old happy self."

"Okay, group hug." Irene said.

When I die i'm going to miss them.

"Walang Avocadong umiiyak." Sabi ko at nagtawanan silang lahat.

Paano ba naman kasi itong si Rosé umiiyak na naman. Psh. Such a cry baby. Hindi ko alam kung paano 'to natatagalan ni Jisoo Unnie.

At nagsalita ang hindi iyakin.

Shut up, self!

After nilang maubos ang kape umalis na rin sila. Sila yata ang ikalulugi ko. Pasalamat sila at mahal na mahal ko sila.

Pero bothered pa rin ako sa Thailand thingy na 'yon. Baka nag-ooverthinking lang ako. At isa pa miss ko na rin naman ang family ko.

Nagmessage ako kay Nayeon.

"Nayeoni, daan ka sa café kapag may free time ka today. I'll discuss something important."

After a minute, she replied.

"Coming."

(Short update guys, sorry.)