Like We Used To [COMPLETED]

Worst Night

Kai's

Hindi ko sinasadya ang nangyari, masyado akong naging makasarili. Nilamon ako ng masidhing obsesyon. Kung hindi ko makuha sa santong dasalan kukunin ko sa santong paspasan.

*Three years ago*

Nandito ako ngayon sa café, nag-iisip, naghahanap ng kasagutan. Sana was gone and I felt something that I can't explain. May bahagi ng puso ko na natangay niya. Marahil ay nasanay na akong nariyan siya kaya ako nagkakaganito, kaya ako naninibago. I was down for my third coffee when I saw Jennie. Kahit medyo malayo, tanaw kong umiiyak siya. Walang tigil sa pagpahid sa luha ang magkabilang palad niya. I hate to see her in that state. Was it Lisa? May iba pa ba? I hate her for ruining Jennie's life. Mula college sagabal na siya sa amin ni Jen. Nalaman ng mommy ni Jen na gusto ko ang anak niya. At bilang si Lisa ang gusto nila para kay Jen, pinagbantaan nila akong makikick out kapag hindi ko itinigil ang panggugulo sa anak nila. I was hopeless. Na-drepress ako. Palagi lang akong nasa bar, nagpapakalunod sa alak at doon ko nakilala si Sana.

We had one night stand. I'm her first at gusto kong panagutan 'yon. Pero palagi niyang ipinagpipilitang may gusto na siyang iba. May mahal na raw siya and when I asked who is the lucky one, she said that it's Lalisa Manoban, my mortal enemy. Sa totoo lang mabait naman siya, kung hindi niya nga lang girlfriend si Jennie baka nasa iisang circle of friends kami. Masyado siyang mahal ni Jennie, at gustong-gusto ko nang tanggapin na hindi talaga kami p'wede. Pero dumating si Sana. At after kong ma-kick out, plinano namin lahat mula sa kung paano namin sila mapaghihiwalay. Ipinadala ako ng family ko sa ibang bansa para doon mag-aral kaya napilitan akong ipagtiwala ang lahat kay Sana. Hanggang sa dumating na kami sa puntong ganito. Nilamon na kami ng sobrang pagmamahal. To the point na hindi na namin kilala ang mga sarili namin. Katulad nga ng sinabi nila, too much love will kill you. And i'm willing to kill and to get killed.

Gabi na pero hindi pa rin lumabas ng café si Jen at nakatulog na rin ako rito sa table sa labas. Seven hours na tulog? Hindi ko namalayang sarado na rin pala ang café. Ang aga naman yata? I'm losing my patience. Paalis na sana ako nang bigla siyang lumabas, puktong-pukto ang mga mata at halos hindi na siya makamulat. Nasa kaliwang bahagi siya at ako nama'y nasa kanan, kaya siguro hindi na niya napansing nandito ako. Marami siyang dalang gamit, sumakay siya ng sasakyan at mabilis niyang pinatakbo ito. Hindi pwedeng mawawala siya sa paningin ko. Mabuti na lamang at malapit sa kinatatayuan ko ang sasakyan ko. Kaagad akong nagtungo sa sasakyan at pinatakbo ito. Wala na akong pakialam kung makasagasa ako. Mas binilisan ko pa ang takbo at naabutan ko na ang sasakyan ni Jen. Huminto siya sa may 7eleven. Anong gagawin niya sa loob sa ganitong oras? It's 11:00PM for God sake, Jennie. Bumaba siya bitbit ang isang maliit na box at pumasok siya sa loob. Nagpark ako sa tabihan malapit sa kaniyang sasakyan. Pagkatapos ng ilang minuto lumabas si Jen, nakasimangot. Halatang-halata ang pagkayamot. Bumalik siya sa kaniyang sasakyan at pinatakbo ito. Muli kong sinundan ang sasakyan niya. Huminto siya sa bar. Dito kami madalas tumambay nina Chanyeol at kilala ako rito. Hindi ko na siya sinundan sa loob, baka makaagaw pa ako ng atensyon at makita ako ni Jen. Hindi naman siguro siya magtatagal. Knowing her? Mahina ang tolerance niya sa alak.

"Kai, i'm leaving. Please, hayaan mo na silang maging masaya. At sana matagpuan mo na rin ang makapagpapasaya sa 'yo. I love you, baby." Sana texted me.

Hindi ko alam ang isasagot o dapat ko pa bang sagutin? Pinakiramdaman ko ang sarili ko, nakakalito. Nandito ang isip ko kay Jen pero 'yung puso ko pakiramdam ko natangay ni Sana. Napahiyaw ako sa pagkainis. This is not happening.

Hindi ako manhid para hindi maramdamang gusto niya ako. Hindi ako manhid, pero pinili kong manahimik. Pinili kong saktan siya. Nagpanggap akong baka na-attach lang siya at si Lisa pa rin naman ang gusto niya. Not until I heard her saying I love you everytime she's drunk. Pupunta siya sa condo ko para lang sabihing mahal na mahal niya ako. Hindi ko pinansin 'yon dahil alam kong pagkagising niya hindi niya na rin naman maalala.

"Take care. Thank you for everything and i'm really sorry." I replied.

After kong magreply lumabas na ng bar si Jen. Alam kong lasing na siya. Hindi ko siya pwedeng hayaang magdrive dahil baka maaksidente siya pero wala naman akong magagawa. Pinatakbo niya ang sasakyan at katulad kanina, sinundan ko ulit ito.

Medyo malayo na ang nararating namin hindi pa rin siya humihinto. Unti-unti kong naaalala kung saan ang tungo naming dalawa. Pamilyar ang lugar. Dito sila madalas magtagpo, kapag tumatakas sa klase. Ilang beses ko na silang nahuli nang minsang sundan ko sila. Huminto ang sasakyan ni Jen sa maliit na kubo. Simple lang ito hindi mo aakalaing may ganito palang lugar dito. Pasuray-suray na pumasok si Jen sa loob. Pagkakataon ko na ba 'to?

Bumaba ako ng sasakyan at marahan kong ibinukas ang pinto. Medyo luma na ito kaya lumilikha na ito ng ingay.

(WARNING! Medyo sensitibo, putulin mo na hanggang dito kung hindi ka komportable sa ganitong senaryo. TY.)

"Lisa? Sinasabi ko na nga ba at darating ka. Hindi mo talaga ako matitiis. Alam kong mahal na mahal mo ako. Nabasa mo ba lahat ng mga sulat ko?"

Kahit hirap maglakad nang tuwid ay mabilis niya akong nayapos. Halos mabasa na ang buong balikat ko dulot ng pag-iyak niya.

"Wag mo na ulit akong iiwan, Lisa ha? Mahal na mahal kita. Aayusin natin 'to."

Tuloy-tuloy lang siya sa pag-iyak. Hinaplos-haplos ko ang kaniyang likuran para mapakalma siya.

"Mahal na mahal kita Lisa. I'm sorry. I'm sorry." Nagsisinok na siya sa sobrang pag-iyak. Bahagya siyang umagwat at hinalikan ako. Gumanti ako ng halik. Ang tagal kong hinintay ang pagkakataong ito.

Bigla siyang huminto.

"Jong-in!" Itinulak niya ako at mariiin niyang pinahid ang labi niya.

Ganoon niya ba talaga ako isinusuka?

"Anong ginagawa mo rito?!"

Bakas ang takot sa pagsasalita niya.

Hinapit ko siya at hinalikan nang mariin.

"Bi-ti-wan mo a-kooo..."

Hindi pa rin ako tumitigil. Inihiga ko siya sa sahig at unti-unting hinubaran.

"Parang awa mo na..."

Mistulang bingi ang mga taenga ko sa pagmamakaawa niya. I removed my belt and unzipped my pants.

This is now or never Jong-in.

"When you're done with me, please kill me and tell Lisa that i'm really sorry and I love her so much."

(Yow! Wazuup wazuup! Your thoughts? Haha. Salamat ulit sa pananatili. ILY.)