Fishy

2.2K 49 0
                                    

Lisa's

"Alam na ng parents ni Jennie na nagkita na sila."

"Are they that bad?"

"Oo, remember when we were in college? That boy who courted Jennie got kicked out?"


"Ano ba talagang ayaw ng magulang ni Jennie kay Lisa?"

"They're not into same sex relationship."

"Pero do'n sila magiging masaya? If they're together."

"Alam mo namang nag-iisang anak lang si Jennie."

"Same as Lisa."

"Sobrang yaman ng family ni Jennie, South Korea is thiers."

"Thailand is hers, also."


"Enough of this, how's the baby?"

"She's doing good."

"She's? You mean she's a girl?"

"She. S.H.E."

"Okay, chill. I'm just excited."

"Are you done?"


"Kanina ka pa?"

"Hindi naman."

Nang marinig ko ang pangalan ni Jennie hindi ko napigilan ang sarili kong hindi makinig sa pinag-uusapan nila.

Kanina pa akong nandito sa café. Pinapanuod ko lang sila. Gusto kong makita kung gaano talaga nila kamahal ang isa't isa. Specially my cousin. After what happened on us back then I can't imagine that Tzuyu will still forgive Hyunbin. He's such an assh*le.

I'm confused. Ano bang alam nila sa nangyari? At alam na raw ng parents ni Jennie na nagkita na kami? So what? Matagal na kaming wala nang cheater niyang anak. Bakit parang kasalanan ko? At kailan pa nila nalaman ang tungkol sa aming dalawa. Yes, napunta ako sa kanila but as a friend. I can't hug her. I just look at her. Ang hirap. Ang hirap-hirap magtago ng nararamdaman. Mabait naman ang parents ni Jennie kaya hindi ko alam kung anong tinutukoy nila. Not unless may itinatago sila sa 'kin?

"Sit down, couz!"

"So how's my little one doing there?" I touched her tummy.

Ow! Hyunbin. This fucking assh*le. I still can't forget everything.

"Lisa, I-"

Mainit talaga ang dugo ko sa taong 'to. Paano niya kami nagawang lokohin? Me and Tzuyu? Deserve ba namin 'to?

"You don't need to talk."

Then my phone vibrates.

"Yah! Unnie!"

"When?"

"Okay, okay. Well, I see you then."

I smiled. So she's now in Korea. I missed her so much. Sa loob ng dalawang taon siya ang nag-alaga sa 'kin sa Manila. Noong durog na durog ako. Noong nawawala ako. Noong gusto ko nang tapusin ang buhay ko dahil sa kanila. Jennie was my everything. My whole f*cking world. But she chose to break my heart. And I hate her for that. Do I? Hate is such a big word. Maybe i'm just hurt. I'm in pain. She did this to me. I gave her everything. But still i'm not enough for her.

"Ahm."

Ow! Nandito nga pala sila.

"Who's that?"

I raise my eyebrow.

"A friend." I smiled.

"Lies."

"Why would I lie?"

"Protecting someone?"

She gave emphasis on that protecting someone. Feels like I lied because i'm protecting someone? Weird.

"Lisa please, your still on the process of healing. I don't want you to get hurt again."
"I'm healed." I added.

"And besides she's just my friend. You'll meet her soon."

"Not interested. Sorry."

I can't understand her.

"Baby! Don't tell me you like her for her?" Hyunbin's talking.

"Yep! I do."

What are they talking about?

"I'm out. Bye!"

Bahala na sila sa buhay nila. Haha.

I'm going to Korea at wala nang makakapigil sa akin. Alam na ng magulang ni Jennie? So what? Wala na akong pakialam sa anak niya. Wala na. W.A.L.A.N.A.

I smiled then I texted her.

Wish! I'm going to Korea. I missed you!

I'm dying to meet her. My Saviour!

(Ang bagal ng story ko. Haha. Sorry.)

Like We Used To [COMPLETED]Où les histoires vivent. Découvrez maintenant