Seven

12.9K 339 112
                                    

"No, thank you"


Hinablot ko pabalik ang bag ko nang makalabas na kaming dalawa sa gym. I even rolled my eyes atsaka siya tinalikuran.


"Ayumi!"


Pero di ako lumingon. Mabilis akong naglakad palabas ng parking lot, nagbabakasakaling makalayo sa kanya.


My mind is a bit fuzzy because of what I heard kanina. Di pa masyadong ina-absorb ng utak ko ang mga nalaman. I was still damn shock. Di ko tuloy alam kung ano ang gagawin. Aarte nalang ba ako na para bang walang nangyaring ganun noon? Or should I thank him for what he did? I don't know.


Tapos makikita ko siya bigla sa labas na para bang ang tagal niya akong hinintay doon. And damn it! His mixed signals are giving me a headache! Di ko na alam kung ipagpapatuloy ko pa ba ang paghingi ng tawad sa kanya, o hindi. Ang gulo -gulo niya, leche talaga!


And he would show up, stating some weird things infront of my friends, well in fact, he had a lot of girls on his pants. Sino ba kasing hindi malilito pag ganun?


"I said, I'll take you home!"


I stopped. We were on the far side of the parking space and no one is around to hear us. Binitawan ko ang bag ko kaya bumagsak ito sa lupa. I saw him stopped and looked at me with a surprise face. Di yata niya inasahan ang ginawa ko.


"Let's fucking talk"


I saw him gulped. He became restless all of the sudden. Lumingon-lingon pa sya sa paligid kaya kinailangan ko pang kuhanin ulit ang atensyon niya.


"I just want to take you home" Maypagka defensive ang tono niya kaya napataas ako ng kilay. "Why are you so mad all of the sudden?"


"Because you are a fucking mind-juggler, you dumbass!"


Okay, spare my words, I am just so upset about everything.


"Ano na naman ang ginawa ko?"


His innocent face and voice made me upset even more, that I need to pull a little of my hair to ease my annoyance. Damn it.


"STOP GIVING ME MIXED SIGNALS!" There, I said it. "Why are you doing this to me? Is this your way of revenge, ha? Why do you have to mess with my mind and acts like everything is just normal? Bakit Fiero?"


I am just so glad that I was not the same old Ayumi that will easily tear up in a situation like this. I am able to control my emotions more than before. I guess you'll eventually learn that after feeling alone for many years

"Bakit sa tuwing lumalapit ako sa yo para hingin ang kapatawaran mo, pinapalayo mo ako. Pag ako ang lumalayo, ikaw naman tong lumalapit" I never backed down with our staring game. Linabanan ko ang seryosong titig niya sa akin. I didn't even care if our faces are only inches away from each other. "Bakit ba ang gulo gulo mo?!"


"So you still want my forgiveness?"


Napapadyak na ako dahil sa inis. Lalo pa nang makita ko ang mumunting ngiti sa mga labi niya. I closed my eyes and calmed my breathing. Sa dinami-dami ng sinabi ko, yan lang ang sinagot niya. Napipikon na ako sa lalaking to.


"I am asking you, Ayumi" He stated, a little teasing. "Gusto mo pa rin ba ang kapatawaran ko"


"Damn it. YES!"


Chasing FireWhere stories live. Discover now