Chapter 14

11.1K 191 1
                                    


NAGISING siya nang maramdamang mayroong dumadamping basa sa kaniyang katawan.

Her body felt numb and at the same time her womanhood is pulsating. Ramdam niya ang hapdi na nagmumula sa kaniyang gitnang bahagi.

"G-good morning po señorita."

Nagulat siya nang marinig ang boses ni Althea, agad niyang hinawakan ang mga kamay nitong pumupunas sa kaniyang katawan. Ramdam niya ang gulat nito sa kaniyang paghawak na para bang sobrang kinakabahan.

"T-tulungan mo'ko. Pakiusap."

Ngunit parang wala lang dito na para bang isang bingi. Itinabig lang nito ang kaniyang kamay at tumuloy ulit sa pagdampi nito sa kaniyang katawan ng basang panyo.

"P-pakiusap Althea, T-tulungan mo akong umalis dito."

Subalit sa pangalawang pagkakataon ay hindi na naman siya nito pinansin. Bigla itong tumigil sa ginagawa at paalis na sana nang hawakan niya ulit ito nang mahigpit sa kamay.

Habang tumutulo ang mga luha sa kaniyang pisngi at humingi ulit dito ng tulong. Pilit niyang hinahawakan ang kamay nito nito ngunit patuliy lamang ito sa pagiging bingi-bingihan.

"Dadalhan nalang po kayo ni manang ng pagkain nin'yo."

Sabi nito sa kanoya. Parang wala parin itong narinig. Gusto niyang sumigaw ngunit pagod at pagkahapo ang nararamdaman ng kaniyang kalooban.

Ang mga luha niya sa mata'y patuloy na umaagos. Tila siya'y pinagsakluban ng langit at lupa sa mga pangyayari. She felt betrayed.

Gusto niyang umalis sa lugar na ito. Sa lugar kung saan mas pipiliin niyang magpalaboy laboy sa labas kesa ang makasama sa iisang bubong ang taong nagbabalat kayo.

"P-patawad s-señorita."

Narinig niyang boses ni Althea. Pagkatpos non' ay narinig niya nalang ang pagsarado ng pinto.

TUMIGIL ang kaniyang pagsusumamo nang marinig ang pagbukas ulit ng pinto. Dahilan upang lumukob ang takot sa kaniyang loob.

Sumiksik siya sa dulo ng headboard dahil sa takot na baka may masamang gawin ang taong pumasok.

"Señorita."

Napawi ang takot niya nang marinig ang tinig ni Manang Lita. Rinig niya ang paglakad nito papalapit sa kaniya at ang pag-abot nito sa kaniya ng isang hapag.

"Señorita, kumain na po kayo."

Kanina pa kumakalam ang sikmura niya, ngunit hindi niya ito iniinda dahil sa takot na nararamdaman niya. Umiling-iling lang siya at tumulo na naman ang kaniyang mga luha habang nakayuko.

"S-señorita."

Galit ang namayani sa loob niya, she can't help but to release her anger through crying.

Naramdaman niyang lalapit ito sa kaniya nang walang pag aalinlangang itinabig niya iyon. dahilan para marinig ang pagbagsak at basag ng baso sa lapag.

"A-ayoko aling Lita. P-pakiusap tulungan niyo akong umalis dito. Demonyo siya. Demonyo siya!"

Hindi tumitigil sa pag-agos ang kaniyang luha habang isinisigaw ang kaniyang mga hinaing, ramdam niyang napatatda ang matanda sa kaniyang turan. Nagulat siya nang biglang may kamay na pumatong sa kaniyang balikat.

"H-hindi pupwede señorita."

Ramdam niya rito ang kalungkutan at awa, bigla siyang nagtaka sa mga sinabi nito.

"Ano?"

"K-kami, kami ang malalagot sa señorito kapag nangyari iyon, natatakot kami señorita."

Nagulat siya sa sinabi nito patungkol kay Austin, ang akala niyang anghel ay isa palang demonyo.

"P-pakiusap señorita, baka kung anong gawin samin ni s-señorito kapag nalaman niyang hindi k-ka kumain."

Natatakot siya hindi lang para sa kaniyang sarili kundi para sa kanila manang Lita, higit pa nga siguro sa demonyo ang binata. Pati ang mga normal na trabahador nito'y hawak nito sa mga leeg.

Nang inabot ni aling Lita ang hapag ay kinain niya ang mga ito, kahit na labag sa kaniyang kalooban.

"Manang, umalis na po kayo rito."

Agad niyang hinawakan ang kamay ng matanda. Ayaw niyang maramay pa ito sa kademonyohan ni Austin, ayaw niyang madamay pa ang ibang tao dahil sa kahibangan ng binata.

"Hindi maari señorita."

NAGISING siya nang maramdamang mayroong dumadampi sa kaniyang labi.

Bigla nalang niyang naramdaman ang paglagay nito ng malamig na bakal sa kaniyang dalawang kamay pataas ng kaniyang ulo, at isinabit ito sa headboard ng higaan.

"Princess."

Nulong nito sa kaniyang tainga. Naramdaman niya ang maskulado nitong katawan na dumikit sa kaniya, doon niya lang napagtanto na wala na pala siyang suot na panloob. Naramdaman niya ang lamig ng air-conditionair dahil dito.

"S-stop."

Pilit niyang pagpupumiglas, ngunit iginapos lamang siya ng kamay nito. Hindi pa siya nakakapaghinuha sa nangyayari ng maramdamang may mainit na bagay ang dumampi sa kaniyang pagkababae

Hombres Crueles Series #2: Saint / Stain (Completed)✔Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon