SAKLI KALAN

19-Can Korkusu

Düşüncelerinden sıyrılarak arabadan inip durağa çıkan Ayşem'in yanına gitmek için hamle yaptı fakat bu sırada durağa yanaşan Fiat 124'ten inen iki adam doğruca Ayşe'in önünü keserek genç kadınla konuşmaya başladılar.

Ayşem aniden karşısına çıkan adamların başta ondan ne istediğini anlamadı. Ancak adamlar İlyas diye birinden bahsedip 'İlyas ağabeyin selamı var yenge, kocana söyle borcuna sadık kalsın' deyince bu adamların Fikret'in belalıları olduğunu anlamış oldu. Onlara tam 'o benim kocam değil, ben boşanacağım o soysuzdan' diyecekti ki nereden geldiğini anlamadığı Murat aniden Ayşem'le iki adamın arasına girdi. Genç kadını arkasına alarak adamların görüş açısından çıkardı. Bunun üzerine şaşıran adamlar da haklı olarak Murat'ın kim olduğunu sormak istediler. Bir tanesi usulca ceketinin altından silahını gösterip gözdağı vermek isteyince Murat adamın bej rengi takım elbisesi içindeki görüntüsüne küçümseyerek baktı. Onlardan korkmadığını anlasınlar diye üstlerine yürüdü. Ayşem ise bu sırada neredeyse korkudan aklını kaçırmak üzereydi. Fikret'in yapamadığını belalıları mı yapacaktı? Bir Murat'ın silahla korkutulmadığı kalmıştı Ayşem yüzünden, şimdi o da olmuştu.

"Allah aşkına Murat, kurban olayım yapma. Bir şey yok, ben iyiyim" demeye çalıştı titreyen sesiyle fakat adamlardan biri ikisini de şüpheyle süzerek "Kumar borcu namus borcudur, kocana söyle namusuna sahip çıksın, yoksa olacaklara biz karışmayız" deyince daha cümlesi tamamlanmadan Murat adama kafa attı ve kolundan tutarak arkasına doğru çevirdi. Bu sırada ustalıkla adamı kendisine siper etmişti. Bu yüzden diğer adam afallayarak ne yapacağını bilemedi. Ayşem ise korkuyla çığlık atıp Murat'ın ceketinin etek ucuna yapıştı. Fakat Murat'ın o sırada öfkeden gözü dönmüş bir haldeydi. Tamamen Ayşem'i tehdit etmeye cesaret edebilmiş bu iki adama odaklanmıştı.

"Kim lan sizin patronunuz? Var mı şerefsizin birinin borcu için masum bir kadını korkutmak adamlığın kitabında? Kimin köpeğisiniz siz de o patronunuz başkasının karısına, kızına sokak ortasında zorbalık yapmayı emrediyor size?"

Kendilerine kükrercesine bağıran Murat'ın bu korkusuz hali, üstü başı henüz dayak yememiş olan adamın dikkatinden kaçmadı. Murat'ın saygı gösterilmesi gereken biri olduğunu düşünerek toparlandı. Fakat dik başlı duruşunu da bozmadı. Sigaradan sararmış bıyığına dokunduktan sonra sağ gözünü kırparak cevap verdi.

"Biz Kasap İlyas ağabeyin adamıyız. Basmane'de, esnaftan kime sorsan gösterir de sen kimsin? Kimsin de bize adamlık dersi veriyorsun?" Diye sordu. Murat ise aldığı cevap üzerine şaşırarak kaşlarını çattı. Ancak bileğini büktüğü adam kurtulmak için debelenince tutuşunu sertleştirmeyi ihmal etmedi.

"Şişman İlyas mı? Karakolun sokağından yukarı çıkınca hani, duvarları yeşil, bir yanı çıkmaz sokağa bakan konakta oturan İlyas?" dedi. Bunun üzerine adamların ikisi de açıkça tedirgin hissederek birbirlerine baktılar. Murat da gülmeye başladı. İlyas denen adamdan iki yıl önce borç almıştı Murat. Karşılığında da borcunu ödemesi bir yana faiz olarak da bir daire vermişti. Bu sebeple İlyas onu severdi. Pek namuslu geçinen, helal yoldan para kazanan bir adam değildi fakat Murat'ın dar bir zamanında tefeci de olsa Murat'a para vermişti. Kendince ahlaki değerleri de olan bir adamdı aslında. Kadını, çocuğu tehdit ettiği Murat'ın gördüğü, duyduğu bir şey değildi. Kendi ailesi de vardı İlyas'ın hatta Murat'ı onlarla tanıştırmıştı. Normalde büyük işlerden başkasıyla uğraşmayan Murat İlyas'ın isteği üzerine karısına hediye edilmek üzere bir yazlık evin inşaatını üstlenmişti. İlyas da kesenin ağzını açıp Murat'a yüklü bir ödeme yapmıştı. Çünkü yapılan yazlık ev meyve bahçelerinin ortasına kurulmuş, havuzlu, dört dörtlük bir evdi. Murat sanki kendisi için hazırlatıyormuş gibi emek vermişti. Ancak gerçekten onun tanıdığı İlyas düşkün durumdaki insanlara borç verip sonra da tepelerine çöken, ailelerin evini dağıtan türde bir adam değildi. Karanlık adamlara ya da Murat gibi iş adamlarına para verirdi. Kimse de ona yamuk yapmaya cesaret edemezdi. Zaten tahsil edemeyeceği borcu da vermezdi İlyas.