Janna POV
Masaya ako. Sobra, as in! Hindi ko alam gaano kalapad ang ngiti ko ngayon.
We'll be having..
Aha, may ano lang naman. Ahm, mag-uusap na ang both family namin ni Adrian about our, tanananananan! Wedding! Yes. Hindi na nagpaligoy-ligoy pa si Adrian. After what happened to us last night, inalok na nya agad ako ng kasal. At alam na din daw ng parents niya yun, at parents ko. Nung time pala na hawak ako ni Ace, kinausap pala non ni Adrian ang family ko at diko alam kung sa paanong paraan nya napa-payag sila.
Well ngayon, gusto lang nilang mag-usap ng kasama ako. For clarifications. Baka daw kase umurong pa'ko. Pero jusko, si Adrian ang groom? Uurong pa ba ako? Eh I'm secretly in love with that guy kaya since day one.
"Excited?" Nakangiting tanong ni Adrian. Nandito kami sa sasakyan. Sinundo niya kase ako. Sa hotel na pag-aari nina Adrian, don kami magkakaroon ng dinner with our family.
At himala, dahil complete ang family ko. Hindi ko alam kung anong pinakain sa kanila ni Adrian para maglaan sila ng oras nila para sa dinner namin.
Ngumiti ako. "Oo naman."
He pinched my cheek. "I love you, Janna."
Shems. Ayan na naman. Kinikilig na naman ako. Masarap talaga sa pakiramdam yung alam mong ikakasal ka sa taong mahal na mahal mo.
Kapag nga pala nakaranas ka ng heartbreak, may kapalit ding happiness. Patience lang talaga ang kailangan.
Like dati, nung si Chelsea ang mahal ni Adrian, nasaktan talaga ako pero hindi nagpaka-desperada na aawayin si Chelsea? Naging masaya nalang ako kahit masakit. Pero ngayon? Hindi ko talaga expected na saken din ang lagpak ni Adrian. Haha! The love I'm feeling from Adrian is worth waiting for.
"I love you, Adrian."
Ngumiti siya. "You're mine."
Asus! Yung tono ng pagsasabi nya ng 'you're mine' na yan? May laman. May ibig sabihin. Yung ngiti kase ni Adrian eh. Psh. Ibig sabihin kase nyan ay yung dahil nakuha na niya ako--yung perlas ng silanganan.
Nag-blush ako. "Wag ka nga.." Nahihiyang sabi ko.
"Tch. Why?"
"Wala." Umingos ako.
"Nagsusungit ka. Buntis ka na agad? Kagabi lang tayo nag---"
"Hepppp! Wag mo na paalala. Ano, eh--hindi naman ako masungit eh."
Tumawa lang siya. Si Adrian talaga, may pagkaloko din eh.
Hay. Ang saya. Di ko pa rin ma-imagine na si Adrian, siya ang soon to be husband ko. Parang noong mga nakaraang araw lang ay namo-mroblema na ako kay Ace dahil ayokong makasal sa kanya. Ang fate at destiny na talaga ang gumawa ng way.
