Forty Six

101 3 0
                                    

Helyne

"As I was saying, there is a slight change in the design of the hotel. And as agreed last week, hindi na maglalagay ng mobile service from the hotel going to the beach, we were planning kasi to put some shops sa madadaanan. We can generate more income pag ganun. What do you think?" Xharles. Tumingin siya sakin. Ako ba ang tinatanong nya?

"Slight change huh?" tumingin ako sa handouts na may bagong design ng hotel. "It's totally different, pinalitan nyo ang disenyo ko. I agreed to pull myself out sa project considering na hindi nyo gagalawin ang design. And why would you remove the service mobile. Nagiisip ba kayo? The hotel is five to ten minutes away from the beach, how about the senior citizens na hindi na capable maglakad nang ganun kalayo? Puro na lang ba income generation? We would definitely generate income sa hotel pa lang" Sagot ko. Kumunot ang noo niya. Nakikinig lang si Yves.

"Helyne, calm down will you? It's business, so natural na income ang iisipin namin" sagot nya. Ugh, bakit ang cold nya? Wala siyang karapatan.

"Ano pa bang magagawa ko? Isang buwan nang sinimulan yung hotel. Tapos ngayon nyo lang sinabi sakin na nagpalit kayo ng design? How rude! If you're going to continue doing that then I will be involve in that project again. Ako ulit ang hahawak, remember Xharles if it weren't for me wala ka sa project na yan!" Sagot ko. And it hit him, halata sa mukha niyang tinamaan sya.

"Enough! This is not the time for you both to fight. Parehas naman kayong may point. Helyne, if you want your design then yun ang gagawin. Minor palang naman ang nagawa sa hotel. You don't need to be involve again, lalo na sa kalagayan mo ngayon" Yves. Tumingin ako sa kanya. Well, I must say thanks for his concern though.

"Okay, so what else is there to talk about?" tinignan ko ulit yung handouts. "Materials, hmm. Okay tong nakuha nyo na supplier. I had no doubt about them" Isa kasi sa sikat na supplier ng mga hardware materials yung kinuha nila. World class ang mga materyales nila.

"So I guess were good? Meeting adjourned?" tanong ni Yves.

"Kung wala na kayong gustong idiscuss then meeting adjourned" sabi ko at tumayo na. Naunang lumabas si Xharles. Wow ha! Madaling madali?

"I heard you haven't eaten lunch yet? Tara sabay na tayo?" Yves.

"Wala ka bang ibang trabaho?" tanong ko sa kanya. I grabbed my phone and the folders. Inabot ko yun kay Dianne. "Pakilagay nalang tong documents sa table ko. If anyone looks for me pakisabi naglunch lang ako" tumango naman sya at nauna na din lumabas.

"Wala akong ibang gagawin, actually pabalik nako nang Olongapo mamayang 6pm" sabi nya. Aww, wala nako mauutusan for my late night cravings.

Hindi ko siya sinagot at lumabas na nang conference room, naabutan namin si Xharles na nagaantay ng elevator. Annnd, he's with someone. Ang saya nilang naguusap.

"Wanna take the other elevator instead?" tanong ni Yves.

"What for? Hindi naman ako affected" sagot ko sa kanya.

Liar! You're a liar Helyne.

"Wag nga ako, I was your bestfriend bago siya. Kabisado ko na lahat ng facial expression mo. And I must say you're hurting right now" Sabi nya. Oo na! Aaminin ko na, nasasaktan ako. Happy?

"It doesn't matter" mahina lang na sabi ko. Malapit na kasi kami sa dalawang taong naglalandian.

"It does matter to me. Dala mo ang anak ko, hindi ako papayag na may mangyaring masama sainyong dalawa kakaisip mo sa kanya. Remember I'm just a call away, kung kailangan mo ng kasana I'll be there" Nanahimik na lang ako sa sinabi nya. Nasa harap na kasi namin sila Xharles. I heard him asked the girl kung saan niya gusto kumain.

May taste talaga siya pag dating sa babae. The girl is simple yet stunning. Hindi rin mukhang mamahalin ang kasuotan. I bet she didn't came from a rich family.

"There's a nearby japanese resto here. Gusto mo ba doon nalang?" tanong ni Xharles sa babae. Ngumiti ito sa kanya at tumango, kasabay nang pagbukas ng elevator. Hindi ako nakagalaw, bakit? Bakit ang bilis niya akong pinalitan?

"Sasakay ba kayo?" tanong ni Xharles. Nagbago bigla ang boses niya, from sweet to cold. And guess what? They're holding each others arms.

Gusto kong sampalin yung babae at isigaw na sakin siya. But then I remembered wala na nga palang kami. He left, remember?

Naramdaman ko nalang na hinila ako ni Yves papasok ng elevator.

"I'll be staying here in the city for another night. Bukas nalang ako babalik sa Olongapo" sabi ni Yves. Tinignan ko siya, bakit siya nagsasabi sa akin? I wasn't his wife!

"Why?" Walang gana kong tanong.

"Because I want to. Mom called me kanina, she wants you and Heaven to have dinner with us" sabi niya. I don't know if it was only made up pero pumayag ako.

Dumerecho kami sa car park. Kasabay pa rin namin si Xharles at yung babae. Nagseselos ako oo, pero wala naman na yung magagawa.

"Helyne, I'm doing everything to make things right. Please pag naayos ko na lahat, marry me" Yves.

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Is it another proposal? Wag kang umasa Helyne. Hindi pa ayos ang lahat.

"I'll think about it, pag ayos na ang lahat" sagot ko. And after several years, ngayon ko lang ulit nakita yung saya sa mata niya. Yung saya na sa akin niya lang ibinibigay. Yung saya na nakikita ko pag ako ang kasama niya.

Sana talaga hindi ko na lang itinago ang lahat sa kanya noon. I choose to be pathetic.

Secret Love ✔️Where stories live. Discover now