I'm yours

Hoofdstuk 4

Zou ik mijn moeder terug moeten bellen? Ze heeft me toch altijd voor me gezorgd. Ik besluit haar niet terug te bellen. Ik moet afleiding hebben. Ik ga kijken of ik ergens werk kan vinden. Zo heb ik afleiding en ik verdien direct geld. Ik ga douchen en kleed me aan. Een zwarte spijkerbroek, een wit T-shirt en een spijkerjasje. Ik draag weer mijn allstars erbij. Ik print mijn CV een aantal keer uit en doe alles wat ik nodig heb in een zwarte handtas.

Bij het eerste restaurant waar ik ben geweest hadden ze geen mensen nodig. Bij het tweede restaurant wilden ze geen meisje zonder ervaring met werken in de keuken en in de bediening hadden ze niemand nodig.
Ik loop langs een klein café. Het ziet er gezellig uit en het is er nu niet zo druk. Ik besluit het daar ook te vragen. "Hallo, mag ik u wat vragen?" Vraag ik aan de jongen die achter de bar staat. "Ja natuurlijk, wat wil je weten?" "Kan ik hier komen werken? Ik studeer en wil daarnaast graag werken." "Loop maar even mee, wat is je naam? Ik heet John Vegas." Ik loop achter de man aan. "Ik heet Jade Campbell." Na een half uur gepraat te hebben biedt hij me de baan aan. Ik ga aan het werk als barvrouw. Morgen is mijn eerste werkdag.

Tevreden loop ik weer terug naar het studentenhuis. Ik zie een groepje jongens staan in een kring en ze schreeuwen. Ik loop erheen om te kijken wat er aan de hand is. Chase en Austin zijn aan het vechten. Ik ren naar ze toe en duw de andere jongens aan de kant. Ik pak Chase vast om zijn middel en trek hem weg. "Doe normaal! Laat elkaar met rust!" Schreeuw ik naar ze. Ik zie dat Chase een snee heeft net boven zijn wenkbrauw en dat Austin een blauw oog en een bloedneus heeft. Ze zijn goed los gegaan op elkaar. Ik vraag me af waar ze om vochten. "Chase, jij komt met mij mee, dan verzorg ik die snee. Austin jij gaat naar huis." "Ja maar.." zegt Austin. "Geen gemaar, ga naar huis." "Oké, prima."

"Ga maar op mijn bed zitten." Hij gaat zitten en zucht. "Sorry Jade, dit had je niet moeten zien." Hij kijkt omlaag naar zijn knokkels. Ik zie dat daar ook bloed zit, door wondjes. Ik pak een flesje met ontsmettingsmiddel voor wonden en een gaasje. Ik doe wat ontsmettingsmiddel op het gaasje. "Wat is dat?" Vraagt Chase. "Het is een middeltje om je snee en wondjes te ontsmetten, anders kunnen ze gaan ontsteken. Het kan alleen wel een beetje prikken.." ik kijk Chase serieus aan. "Kijk niet zo Jade, ik kan dat wel hebben." Ik doe het gaasje bijna op de snee boven z'n wenkbrauw. "Verdomme! Jade, je doet me pijn!" Ik lach. "Je bent zo'n sukkel, ik raakte je nog niet eens aan." Hij kijkt beschaamd omlaag.

Nadat ik Chase zijn wonden had verzorgd hebben we nog wat gedronken en wat gekletst. Hij is eigenlijk best aardig tegen me. Af en toe wat chagrijnig, maar goed. "Ik moet maar weer eens gaan, bedankt Jade." "Geen probleem Chase, niet meer vechten. En als je me nodig hebt voor je wonden weet je me te vinden." Hij knikt en loopt de deur uit. Ik blijf nog even in de deuropening staan. Ik denk weer aan Chase, zijn mooie lach, zijn mysterieuze ogen.

Ik krijg een sms;
Blijf uit de buurt van Chase, hij is van mij.
Xxx de duivel

Ik kijk geschrokken naar m'n telefoon. Wie zou dit zijn? En hoe weet diegene dat ik hem af en toe toevallig tegenkom? Ik verwijder het sms'je en besluit om te gaan slapen. Morgen is mijn eerste werkdag.

Ik word wakker van de wekker. Het is 10.30 uur. Ik moet om 14.00 uur beginnen omdat John me dingen uit gaat leggen. Ik heb dus nog genoeg tijd voordat ik weg moet. Ik ga een halfuur van te voren weg thuis. Ik neem een douche en kleed me aan. Op het werk moet ik een zwarte spijkerbroek aan met een wit overhemd. Iedereen die daar werkt heeft dat aan. Het staat netjes en verzorgd en als er een vlek op komt zie je dat direct, dus doe je een nieuwe aan. De overhemden hebben ze daar. De naam van het bedrijf staat op de linkerkant bij de borst en op de achterkant.

Als het 13.30 uur is doe ik m'n jas aan en m'n schoenen. Ik doe oordopjes in met een nummer van Beyoncé. Ik heb vanochtend nadat ik me aangekleed had, de kamer schoongemaakt en de was opgehangen. Dan hoeft dat vanavond niet meer en dan heb ik morgen schone en droge kleding.

10 minuten te vroeg ben ik in het café. John loopt naar me toe en geeft aan dat ik mee moet lopen voor de kleding. Hij loopt weer weg en ik doe de kleding aan. "Ik ben klaar met omkleden." Roep ik. "Fijn, ik ga je vanalles uitleggen dus bereid je maar voor." Zegt John glimlachend en hij geeft een knipoog.