[na wstępie powiem, że spróbowałam napisać wiersz o identycznej treści do poprzedniego, tyle że z rymami - ot tak, eksperyment]
miało to miejsce pół wieku temu
we wsi zawszonej
gdzie ojciec synowi
i każdy każdemu
wódkę wlewał w gardło
gdzie matka na córkę
patrzyła z pogardą
gdzie w gnoju się wiły
robale, larwy, glisty
to był 1975
sierpień, wieczór mglisty
wszyscy pili, siedzieli w cieniu
i grzali ręce
jak ćmy przy płomieniu
ich krzyki tłumiły dzikie akordy
bo dzieci się darły
darły te mordy
na bruk, na beton
wszawe srały kury
dzieci biegały
z krwią na nogach
zamiast bladej skóry
i pończoszki ubrały
by jutro na kolanach
na krwawych kolanach
na twardym klęczniku
klęczeć dla pana
było zimno, punkt 2:00 w nocy
matki szły spać, ojcowie pijani
przekrwione myli oczy
i odurzone rzeźwili rozumy
a w gardziel pijacką
wcierali perfumy
poranek, niedziela
więc każda wywłoka święta
a każdy pijaczyna
udaje abstynenta
i złym jest ten, kto nie zdoła
swych kłamstw ukryć
przed drzwiami kościoła
jednego z wiernych sądzono
o delirium tremens, świąd, drgawki
zostało po nim jedynie
puste miejsce
na skraju ławki
dwanaście lat później
wśród domów krytych strzechą
we wsi zabitej
nożem, gwoździem i dechą
dzieci wyrosły i z ludźmi starej daty
wspólnie tarli oczy
i alkohol w plugawe
wlewali facjaty
w niedzielę rano
wyszli spod brudnej strzechy
popełzli tam, gdzie bóg wzywa
by zmyć z siebie łajdactwo
unieważnić grzechy
otworzyli drzwi kościelne
wśliznęli się do nawy
a na katafalku kapłan
solą sypał bezbożnego
brudny ryj, kaprawy
niby tak nie wierzył, niby ateista
a tyle był w kościele
że dusza jego czysta
truchło zasuszone
pewno marło w mękach
dorośli oczy synów
chowali w swych rękach
hołota pytała kapłana
„co się tu dzieje
chryste
u licha?"
ksiądz przygryzł wargi
wino chlusnął z kielicha
i smętnie się zatoczył
przy kamiennej ścianie
„bóg nam zesłał relikwie
czcigodni parafianie"
