Chained Memories

Chapter 6

Boyfriend

My mind became haywire because of what she said. I was just silently sitting, waiting for my bodyguard to pick me up and then came an unknown girl throwing some shits over me. Is she crazy?

"Excuse me, Miss?" I uttered, completely no idea what was she talking about.

I stood up for her to have a clearer view of myself. Matangkad siya pero umabot lamang iyon sa aking noo nang humarap ako sa kaniya. Actually, ako ang pinakamatangkad sa babae sa aming klase. I stood up 5"6.

Nakita ko ang pagpasada ng tingin niya sa akin mula ulo hanggang paa.

She scoffs, "Liar,"

"Okay, I think there's a misunderstanding here—"

"And now you have the guts to deny it?!" Pagpuputol niya sa sinasabi ko. Repugnance and abhorrence was laced on her voice.

Uwian na kaya naman marami na ang mga estudyante na pakalat kalat sa daan. I can even see some students from those two universities.

Dumadami na ang mga nang uusisa dahil sa pagsigaw sigaw niya.

I'm trying to talk to her in a calm manner even though I'm starting to get pissed at her.

Nasaan na ba kasi si Jerem? Bakit ang tagal niya? If only I knew that something like this would happen, sana ay sumama na lamang ako sa kaniya! Fuck!

I inhaled harshly and fill my lungs with air before opening my mouth, "Look Miss, I don't even know what are you talking about—"

"Stop acting like you know nothing you good for nothing whore of a bitch!" She shouted raging in anger. Ang kanyang dibdib ay mabilis na nagtataas baba, mabilis at mabigat ang bawat paghinga. Namumula ang kanyang mga mata na tila ay maiiyak na. "Ikaw lang naman ang dahilan kung bakit kami naghiwalay ng boyfriend ko!"

My mouth gaped because of that. Narinig ko rin ang pagsinghap ng mga taong nakarinig noon.

"So totoo pala talaga iyong balita na may third party raw na involved?"

"No wonder ipinagpalit si Sky sa kaniya! Siguro ay nagsawa na si Leo sa ugali niyang patapon!"

"Who's that girl? Ang kapal ng mukha niyang pumapel sa relasyon nila Sky ah.."

"Oh, diba at si Hera 'yan?"

Dumami ang bilang ng mga taong nakikiusisa sa nangyayari. With her loud pitch voice, marami talaga ang makakarinig noon.

Yumuko ako. Ayaw kong tagpuin ang mga mata nila. Seeing the judgement in their eyes makes me want to hide myself.

Never in my life I have been humiliated like this.

Kung tignan nila ako ay parang ako na ang pinakamasamang tao sa mundo.

Why do people judge easily without even knowing the truth behind? Bakit ba napakadali lamang manghusga sa isang tao ngunit hirap na bawiin ang mga 'yon?

My head aches  because of what's happening. Lumalakas at sumisikip ang pagkabog ng dibdib ko. Tila lumiliit ang lugar na kinatatayuan ko. Pakiramdam ko ay bigla na lamang akong mawawalan ng lakas sa sitwasyon ko.

There's a familiar feeling creeping into my system.

"Oh? Cat got your tongue?" Punong puno ng sarkasmo niyang tinuran iyon.

Ramdam ko ang pag-init sa gilid ng mata ko. Nagpa-panic ako. Hindi ko alam kung anong gagawin ko lalo na at nakikita ko ang galit sa mga mata niya.

I need Jerem.