DEAR FRIEND// TK ✔

Chapter(7)

"အား.....!!!!"

ႏွစ္​​ေယာက္​လံုးမွၿပိဳင္​တူထြက္​လာ
​ေသာအသံပင္​။

ကုတင္​​ေပၚမွာ ထိုင္​​ေန​ေသာ Tae
အား Jungkook မျမင္​ပါ။
ထို႔​ေၾကာင္​့ သူ႔သဘတ္​ကို
ခြၽတ္​ခ်လိုက္​သည္​ကို
Tae ကထ​ေအာ္​​ေတာ့
Jungkook ကပါလန္​႔ကာၿပိိုင္တူ​
ထ​ေအာ္​မိျခင္​း။

"လန္​႔တာ ငထယ္​ရာ...ဘယ္​တုန္​းကထဲက
​ေရာက္​​ေနတာလဲ"

"ဟို...ဟို..."

Tae မွာ Jungkook ဘက္​ကို
မၾကည္​့ပဲ နံရံဘက္​သို႔ မ်က္​ႏွာလြဲ
ထားကာ လက္​ညိဳးတစ္​​ေထာင္​
​ေထာင္​ျဖင္​့ တဟိုဟို လုပ္​​ေနျခင္​းသာ။

"ခု ခုဏကမွပါ...ငနဲ...ျမန္​ျမန္​ဝတ္​​ေလကြာ
ဒီလို ​ေမြးရာပါဗီဇအတိုင္း​ေနတာ​ေကာင္​း
တယ္​မ်ားမွတ္​​ေနလား"

Tae အ​ေျပာ​ေၾကာင္​့ Jungkook
ခြီကနဲသာရီခ်လိုက္​သည္​။

"ဘာလဲ ႐ွက္​လို႔လား"

"မ မဟုတ္​ဘူး...မင္​းက သဘာဝပံုနဲ႔
ၾကည္​့ ၾကည္​့မ​ေကာင္​းလို႔ဟ...ျမန္​ျမန္​ဝတ္​ပါ
ယုန္​စုတ္​ရ"

"​ေအးပါကြာ..."

Jungkook လဲျပံဳးစိစိျဖင္​့သာ
ဗီ႐ိုထဲမွ အဝတ္​မ်ားထုတ္​ကာ
သပ္​သပ္​ရပ္​ရပ္​ဝတ္​ဆင္​လိုက္​​
ေတာ့သည္​။

Tae မွာ​ေျပာသာ​ေျပာရသာ
စကားက အထစ္​ထစ္​နဲ႔႐ွက္​​ေနသည္​။
မ်က္​ႏွာႀကီးနီရဲလာသည္​ကိုလဲ
Jungkook ျမင္​မွာစိုး၍
​ေခါင္​းငံုးကာ ၾကမ္​းျပင္​ကို
ဟိုၾကည္​့ဒီၾကည္​့
ၾကည္​့စရာမ႐ွိ ႐ွာၾကံၾကည္​့​ေနသည္​။

"ငထယ္​​ေမ်ာက္​...အက်ႌမလဲပဲ ဘာထိုင္​လုပ္​​ေနတာလဲ.."

အင္​....
​ေန႔ခ်င္​းညခ်င္​းကို
အ​ေခၚအ​ေဝၚမ်ားကို​ေျပာင္​း
သြား​ေတာ့သည္​။

မနက္​က Tae တဲ့၊
အခုၾက​ေတာ့ ငထယ္​​ေမ်ာက္​တဲ့။

"အဲ ...ဟို...."

ထစ္​ျပန္​ၿပီ ဒီပါးစပ္​၊
လခြမ္​း။

"​ေအာ္​...ငါသိၿပီ...ငါအျပင္​မွ​ေစာင္​့​ေနမယ္​..
ၿပီးရင္​ထြက္​လာခဲ့...​ေနာ္​"

"အင္​း"

ထိုအခါမွသာ Taehyung ​ေလး
Blush ​​ေရာဂါသက္​သာ​ေပမည္​။