سهام الحُب

البارت الثلاثون

وفى الليل جاء صوت شبه بيتألم وجاى من غرفه شريف وسارا

شريف قايم من نومه مخضوض من صوت سارا: سارا مالك فى حاجه

سارا بتعب: لا مافيش شويه مغص بس

شريف قام وفتح الابجوره: مغص من ايه

سارا: تلاقينى عشان تقلت فى الجاتوه بس

شريف: ههههههههه يعنى جالك مغص من اكل الجاتوه ماكنتيش اكلتى كتير منه مدام عارفه بانه بيتعبك

سارا بتعب اكتر : اه مش قادره الله يخليك يا شريف هاتلى قرص مسكن من فى الشنطه بتاعتى

شريف قام من سريره متجه الى الخزانه وفتحها وطلع منه الشنطه ومنه القرص

شريف يقرا اسمه : الاقراص دى بتاعه ايه بالظبط يا سارا

سارا : دى مسكن ليس الا

شريف ينظر لها ويبتسم: حلوه اوى ليس الا دى يا رورو حتى وانتى تعبانه قمر برضه

سارا: شريف مش وقت اعجاب ولا ضحك هاتلى بسرعه قرص وكوبايه مايه من فضل

وقام باعطاها القرص وبعد ذالك نامت بل ناموا سريعا

من ناحيه اخرى

رهف: انت بتتكلم بجد ولا عايز تهدينى بس

عمر: واهديكى ليه من اساسه يا بنتى وانتى اهو كويسه ومافكيش اى حاجه

رهف: يعنى انت اخيرا هاتتجوز ومين بثينه

عمر: ان شاء الله هاكلم عمى شوقى بكره ونشوف

رهف: والمرحومه يا عمر هاتنساها

عمر وينظر الى رهف وكل عيونه مليئه بالدموع

رهف لاحظت فاذهبت اليه : انا اسفه يا عمر والله سامحنى الله يخليك

عمر: مافيش حاجه يا رهف بس فاطمه جوه قلبى يا رهف وبعدين انا هاتجوز مش عشان احب لا انا هاتجوز عشان اعيش وبنتى تعيش وتحب الحياه

رهف: طب مش المفروض تكلم بثينه نفسها مش خالها او حتى باباها يمكن

عمر نظر اليها : ايه هاترفض مثلا

رهف: لا انا ما قولتش كده يا عمره انا بس بقول بلاحظ عليها بانها مع احمد بتضحك وكده يعنى يمكن ما بنهم حاجه

عمر:لا والله رهف اللى بتقولى الكلام ده بس انا عايزك تطمنى لانها مش فى قلب احمد ولا حتى بيفكر فيها يا انسه رهف بقولك انا هاروح بقه انام لاحسن ملك تقوم وماتقلنيش فاتتخض عليا

وهنا دخلت عليهم يارا وهى مبسوطه جدا لانها هاتعرفوا بعدين

يارا: انت هنا يا عموره

عمر: ههههههههه لا هناك ياست فايقه مالك عينكى مبسوطه يعنى

يارا: وما اتبسطش ليه بقه