سهام الحُب

البارت الثامن عشر

رجع شريف بعد ترك عمله مسرعا ليذهب الى البيت ليرى زوجته

وبالفعل وصل الى المنزل وصعد الى غرفته وقبل ما يفتح الباب سمع كلام بيدور بين سارا ويارا اخته وسارا بتحكى ليارا عن غضبها لسوء معامله شريف لها من وقت ما كانوا سوا فى شهر العسل واحواله المتغيره

فقرر انه لا يزعجها ويتركها تحكى ما بداخلها ليستريح قلبها

وبالفعل ترك الدور ونزل الى اسفل فوجد والده رجع من عمله هو وعمر اخاه

شريف: حمدلله على السلامه

عمرمصطنع الجديه : يعنى ده يصح انك تسبنا واحنا بنكلمك انا وجمال

شريف كان بيفكر فى كلام سارا عنه انه متقلب المزاج وعصبي وهي مش عارفه اذ كان حبها ولا لسه

عمر حس بشروده فقال: ايه يابنى روحت فين

شريفبحده : عمر انا مش فايقلك الله يخليك سبنى فى حال ... انا هاروح مشوار ومش هاتأخر

عمر: هو شريف ماله ده كان من شويه كويس

صفيه كانت طالعه من المطبخ فقالت : مش عارفه والله يا عمر طب روح شوفه يمكن تعبان ولا حاجه

عمر: لا سبيه يمكن عايز يقعد مع نفسه شويه اومال مراته فين يمكن شادو مع بعض شويه

صفيه: لالالا البنت كويسه اووى ومطيعه ولايمكن تزعله او تخليه ينزل غضبان كده

عمر: ربنا يهدى ياماما فين ملك

صفيه: مع رهف فى اوضتها

عمر: طيب انا هاطلع اغير وهشوفها

صفيه راحت قاعدت جنب جوزها وقالت بقلق علي ولدها شريف: انا شايفه ياابو عمر انه متغير حتى سارا مش عجبانى خالص الايام دي

محمد:ما انتى عارفه ابنك يا ام عمر دايما شغله هو الاهم عنده وتلاقى سارا زعلانه عشان مش واخد باله منها ولا حاجه

صفيه: ياسلام طب ما جمال اخوها هو كمان مهتم بشغله وعنده مراته وعياله حاجه تانيه وشكل تانى وبرضه مخلى باله منهم

محمد: مش عارف لما يجى ابقى اتكلمى معاه

صفيه: طيب انا هاقوم احضر الاكل انا وسعاد

محمد: وانا هاقوم اصلى العصر على بال ما تحضروا الاكل

صح هم الضيوف قالوا هايجيوا امتى

صفيه: بعد العشا ان شاء الله

يارا: يااااااااااااااه يا سارا انتى شاليه فى قلبك كتير

سارا ببكاء:انا والله خلاص مش قادره من اخوكى لو مش عايزنى يقولى ارحملى من العذاب اللى انا فيه ده

يارا:يسيبك ايه يا حاجه انتى وحدى الله بس كده وقومى صلى ركعتين وان شاء الله ربناهيحصل الاحوال