" Celeste,' hij genoot ervan dat iedereen aan zijn lippen ging,' je hebt je niet eens voorgesteld. Ik voel me beledigd. Heb je geen manieren geleerd. Of is dat typisch voor een slaaf?' De Fae in de zaal begonnen te lachen en hijzelf stond loom te gr...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Weetje: Op 11/04/19 haalde ik 200 reads! Vergeet de foto's niet open te klikken!
***
Twéé wékén!
Twee volledig weken had ik in dat stinkend kot gezeten!
Ik wist dat hij dacht dat ik dom was toen ik vroeg hoe lang ik daar had gezeten. Maar dat was ik niet! Het kwam misschien belangrijk over maar voor mij was het belangrijk.
Het was belangrijk om te onthouden wat hij had gedaan!
Nu liep ik al uren dezelfde rondjes in mijn nieuwe toegewezen kamer dat een stuk luxueuzer was, maar dat vond ik niet belangrijk.
Ik zou hier opgesloten blijven tot meneer eens aan mij dacht. Elke dag mocht ik vijf minuutjes naar buiten vooraleer ik weer werd opgesloten in mijn kamer zoals een klein nukkig kind!
Ik was niet boos! Ik was niet woedend! Ik was razend!
Als je me opsloot in een cel van twee op drie of het nu een rijkelijk beklede kamer was, voor mij was het allemaal hetzelfde.
Ik had de voorbije dagen mezelf bezig gehouden met mijn eigen frustraties.
Ik zit hier nu al een twee maanden.
Ik weet niet eens als mijn ouders wisten waar ik was en waarom ik hier was. Ze hadden ze tenminste kunnen briefen! Ze maakten zich waarschijnlijk dood ongerust.
Elke seconde groeide mijn minachting en haat jegens Dageraad.
Ik stopte midden in een rondje en ademde diep uit. Het had geen zin om me daarover op te winden, maar ik deed het toch. Het klonk misschien overdreven. Ik deed misschien overdreven. Maar wie werd er nu niet stapelgek van Zion. Letterlijk en figuurlijk.
Ik had dagen de tijd gehad om te denken wat ik zou doen als ik hem zou tegenkomen, maar hij toonde geen enkele interesse in me aangezien ik hem in de twee weken tijd niet eens heb gezien!
En nadat ik uit die cel was gekomen had hij met me even beziggehouden om me dan maar weer op te sluiten!
Mijn wangen begonnen te gloeien toen ik terugdacht aan die keer, maar ik wuifde die gedachte snel weg.
Mijn lichaam had genoeg slaap ingehaald omdat ik niks anders te doen had, waardoor ik meer tijd had om na te denken.
Ik liet mijn blik nog eens rond de kamer gaan.
Het was een stuk kleiner dan die van Zion. De muren waren in een lichter goud geschilderd en rode krullen liepen een beetje verloren op de grote muren.
Metalen kaarsenhouders met brandende gouden kaarsen waren netjes aan de muur bevestigd en elke kaars was op dezelfde afstand van elkaar geplaatst. Er waren eenentwintig kaarsen met die op het houten studiebureautje en het nachtkastje meegeteld.
![Light In My Blood [On Hold]](https://img.wattpad.com/cover/182105209-64-k105528.jpg)